Büyük İstanbul Depremi bizim kuşağın acemiliğine geldi. İlk kez yaşıyorduk böylesi bi felaketi. 1999 yılı idi... Otuzlu yaşlarımızı sürüyorduk henüz.
Unutulmaz.
Üstelik biz, İstanbul'dan Ordu'ya yeni taşınmış bir aile olarak, bikaç aylık "kılpayı" ile kurtulmuştuk bu acıyı bizzat yaşamaktan.
Tedirginliği, korkusu, üzüntüsü aylarca sürdü. Ruh halimiz zorlukla yatıştı.
***
6 Şubat 2023 tarihli büyük depremdeyse deneyimli birer yurttaştık artık.
Bi bölgemizin neredeyse haritadan silinmesi, adına bop denen aşağılık proje ile ilgili soru işaretleri soktu beyinlerimize. Özellikle Atatürk'ün "şahsi meselemdir" diye övdüğü şehrin tamamen yok olması çok enteresan geldi, biz evlatlarına?
Teknolojinin fay hatlarına müdahale edecek denli mi geliştiğini sorgular olduk artık. Bi sonuca varamasak da konuya ilişkin çok şeyler okuduk.
Emperyalizmin bu derece mi gözü dönmüştür diye, malum zihniyetin cumhuriyetimize olan "kindarlığı" bu kadar mı fazladır diye kaygılanır olduk.
Kahraman Mehmetçiklerin 48 saat kadar kışlalarında........

© Yeşilgiresun