Arıların dünyası ilginçtir. Tam anlamıyla her şeyin yerli yerinde olduğu bir yaşamları vardır. Her bir görevin tanımı yapılmıştır. Her şey, dakik bir saat gibi çalışır. Ana arı, kovanın kraliçesi olarak en uzun ömürlü üyesidir. Yaklaşık 5-7 yıl yaşayabilir. Her kovanda bir tane bulunur. Yaşlanıp, görevini yapmakta aksayınca kovandaki arılar, yerine bir başkasını hazırlar. Yeni ana arı, kovanda görev yapmaya başlayınca ya kocamış anayı öldürürler ya da yaşlı ana arı bir bölüm işçi arıyla birlikte kovandan ayrılır.
Verimli biçimde yumurtlayan ana arılı bir kovanda günlük yaşamın planlı ve disiplinli bir işleyişi vardır. Kovan yönetimindeki çalışma, eğitim, hiyerarşi, liyakat, görev paylaşımı, örgütlenme, iş bölümü, temizleme ve kontrol, dayanışma, keşif, savunma, korunma, beslenme, hastalıklara karşın önceden önlem alma gibi birçok özelliği ile adeta bir devleti andırır. İsterseniz buna aile de diyebilirsiniz. Hatta bir işletmeyi, şirketi, her hangi bir örgütü andırıyor diyebilirsiniz. Özerk yapısı nedeniyle hiçbir biçimde bir başka kovana ait arıların girmesine izin verilmez. Sınırları çok güçlüdür. Yani, sınır namustur. Pasaport dahi yetmez! Hiçbir biçimde bir yabancının kapısından içeri girmesi mümkün değildir. Kapıda sürekli bekçi vardır. Başka bir kovanın arısı, kovana girmeye çalışırsa sonu, ölümüyle biten bir güvenlik sistemine çarpar. 45 gün ömrü olan işçi arıların yaklaşık ilk yirmi günü kovan içinde geçerken ikinci yirmi-yirmi beş günü ise kovan dışında geçer. Her bir görevin tanımı vardır. Planlama, çalışma, örgütlenme ve iş bölümüne ilişkin kurallar ve disiplin........

© Yeşilgiresun