Herkes kendine gelmelidir. Açılım veya çözüm dedikleri politikanın nelere mal olduğunu hep birlikte gördük. Türkiye bunları bir daha yaşamamalıdır.

Kim kime göz kırpıyor? Niçin göz kırpıyor? Birilerinde açılımın sabıkası var. Birileri sabıkalılara ortak olmuş. Birileri de yeni sabıkalar peşinde mi koşuyor?

Mesele Kürt meselesi değildir. Mesele terör meselesi de değildir. Mesele, vatanın bütünlüğü meselesidir. “Halklar” diye ağızlarını açanların niyetleri bellidir: Önce federasyon, sonra bağımsızlık. Bunu saklamıyorlar. Hatta dört ülkedeki dört parçanın birleştirilmesinden bahsediyorlar. Verilen hiçbir tavizle de yetinmedikleri bugüne kadarki tecrübelerden bellidir. O hâlde her yeni taviz, ülke bütünlüğüne karşı atılan bir adımdır. Herkes kendine gelmelidir.

Bu kadar tecrübeden, bu kadar gözlemden sonra PKK uzantılarının hâlâ bir noktada duracaklarını sananlar varsa, dilimizde bulunan saflıkla ilgili bütün sıfatları hak ediyorlar demektir: Saf, alık, bön, ahmak, aptal, ebleh. Sahi bu kadar kelime yetmiyormuş gibi bir de gerzek........

© Yeniçağ