Okul arkadaşı vali olan biri zor zamanlar yaşamaktadır. Bu duruma çare olarak vali arkadaşını ziyaret edip, çare bulmaya karar verir. Bin bir zorlukla yanına ulaşır. Görüşüp hâl hatır sorup sohbetin sonunda sözünü sorununa getirir. Vali, “kolaydır, takma kafana hele bir çıkıp merkez çarşımızı turlayalım”, der.

Vali, arkadaşının koluna girer; çarşıda samimi sohbetleriyle birkaç kez tur atarlar. Kuyumcusu, orta hallisi, yoksulu, esnafı olmak üzere çarşıdaki herkes onları seyreder. Öyle ya, kentin valisi birinin kolunda tur atıyor. Demek ki, mühim biri olmalı diye düşünürler.

Bir yerde soluklanıp yemek yerler. “Yolcuya yol gerek”, diyerek vali arkadaşına bana bir çare bulacak mısın, diye sorar. Vali cevaplar:

-Buldum ya!

-Nasıl?

– Nasılı var mı? Seni koluma taktım. Esnafı, zengini, yoksulu… seni benimle gördü, bundan büyük iş mi olur? Git istediğin işi yap…

Artık gerisini tahmin etmek zor değil.

İktidarın başıyla kimi, atanmış bakanıyla, emniyet müdürü ile vali, asker, polisiyle mafya, uyuşturucu, hırsız, çete, fuhuş, taciz, tecavüz, katil, dolandırıcı ile önce fotosu (tur atmaya gerek yok; teknoloji gelişti) piyasaya sürülür, birkaç tur dönerler, sonra milyon dolarlar aklanır. Tabii ‘varlık barışı’ sorgulanmaz yasası da hazır. Suç gelirlerine ihtiyaç arttıkça foto turlarının sayısı da........

© Yeni Yaşam