(Bismillah! Yazıya başlarken en başta şunu belirteyim ki her Mümin gibi ben de imanın tüm esaslarına şeksiz şüphesiz inanıyor, İslam’ın bütün şartlarını kabul ediyorum. Rabbimiz ne demişse en doğru odur, peygamberimiz ne söylemişse en güzel odur. O, (CC)neylerse güzel eyler)

Müslümanların iki yüz yıldan fazladır art arda mağlup olması, çokça toprak, insan ve güç kaybetmesi hepimizin malumu. Sadece harp meydanlarında değil siyasette, ekonomide, bilimde, adalette… Düşmanlarımızdan geri kaldık. Bu gerçekler bizim gibi İslami eğitimi tam almamış, İslami şuur ve ilimlerden mahrum; inanç, ibadet, ahlak yönünden eksikleri olan insanların kafalarında istifhamlar oluşturuyor. Sadece günümüzde yaşayan Müslümanlar değil Osmanlı eğitiminden geçmiş, Osmanlı İrfanı içinde büyümüş, dini, diyaneti bizden çok iyi bilen Mehmet Akif Ersoy gibi insanlar bile gördükleri karşısında isyana varan sözler söylemişler. Yenilgiler, kaybedilen ülkeler, ölen, katliama uğratılan, göç ettirilen, perişan olan milyonlarca Müslüman… Bunları gören, yaşayan ve adeta aklını kaybeden merhum Akif (İnancımıza zıt) şu dizeleri yazmış:

“Nûr istiyoruz... Sen bize yangın veriyorsun!

Yandık diyoruz... Boğmaya kan gönderiyorsun!”

“Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?

Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ!”

“Câni geziyor dipdiri, can vermede mâsûm!

Suç başkasınındır da niçin başkası muhkûm?”…

Bu mısraları yazan kişinin inanç yapısını, İslam’a bağlılığını, masumlar, mazlumlar, ümmet, devlet için yaptıklarını bilmesek hepimiz çok sert tepki gösteririz. Lakin Akif gibi bir insan yazınca şaşırıp kalıyoruz. Günümüze gelince, Akif zamanındaki gibi büyük topraklar kaybetmiyoruz ama........

© Yeni Meram