“İnsan haklanı”nın en büyük düşmanı ‘istibdat’ anlayışı ile şekillenen idareler ve ‘müstebit’ idarecilerdir. İstibdat ve baskıya dayanan idare anlayışının ‘hayvaniyet’ten geldiğini hatırlatan Üstad Bediüzzaman’ın şu beyanı ölçü olmadır:

Sual: “Şu pis istibdat ne vakitten beri başlamış, geliyor?” Cevap: İnsanlar hayvanlıktan çıkıp geldiği vakit nasılsa bunu da beraber getirmiştir. Sual: “Demek istibdat, hayvaniyetten gelmedir.” Cevap: Evet... Müstebit bir kurt, bîçare bir koyunu parça parça etmek, daima kavî zayıfı ezmek hayvanların birinci düstur ve kavânîn-i esasiyesindendir.” (Eski Said Dönemi Eserleri, Münâzarât, s. 167)

İşte ‘Veda Hutbesi” en temel “insan hakkı bildirisi” olarak önümüzde duruyor. Her yıl 10 Aralık’da kutlanan “İnsan Hakları Günü”nde haklı olarak bu durumu bütün dünyaya hatırlatıyoruz; ancak “İslâm dünyası”nın bu ‘hutbe’yi ne ölçüde hayata geçirdiği tartışma konusudur ya da öyle olmalıdır.

“Veda Hutbesi”yle ilgili bazı bilgileri........

© Yeni Asya