Yavuz Alogan yazdı…

Ahlak, normatiftir. Normlara dayanır. Kurallarla bireyin davranışını belirler. İnsan neyin iyi, doğru, uygun olduğunu anlamak için bu kuralları, yanı sıra âdetleri, yazılı olmayan ilkeler bütününü kerteriz olarak alır, hayat yolculuğunda yönünü buna göre belirler.

Ama her şeyden önce normların olması gerekir. Toplumun kural olarak benimsediği, ilke olarak yerleşmiş duruma norm denir. Her bir norm, kural gücüne ve değerine sahiptir. Kuralları bilinçli olarak, düşünüp taşınarak seçmeyiz, onların içine doğarız, onları ailemizden, okulumuzdan, mensup olduğumuz toplumsal sınıftan, yaptığımız işten ediniriz.

Normlar işlevini kaybettiğinde, Émile Durkheim’ın 128 yıl önce türettiği bir kavramla “anomi” başlar. Anomik toplumda normlar bozulur, sıradan insan ülkesinin tarihinden ve içine doğduğu toplumun kültüründen gelen ortak değerleri kaybeder, ayrışan değerler üzerinden başkalarıyla çatışmaya başlar. Toplumsal sınıflar toplumun içindeki yerlerini ve sınırlarını karşılıklı olarak görme yeteneğini gerçeklik duygusuyla birlikte kaybettikçe bireyin özbilinci sakatlanır ve varoluşu anlamsızlaşır.

Toplumun üst kesiminde masonik ya da mafyatik bağları olan menfaat grupları, en alt kesiminde ise suç şebekeleri oluşmaya başlar. Birey, kaybettiği ya da artık kendisine değmeyen toplumsal değerleri unutarak mensup olduğu grubun genel ahlaka ters düşen değerlerini benimser, böylece sahte bir özbilinç edinir, varoluşuna yeni bir anlam kazandırır. Üst kesim artık yağmacı ve hedonist (hazcı), en alt kesim ise yoksul, öfkeli ve suçludur.

Parayı ve şöhreti bulanın kokaine ve sekse gömülmesi anlaşılabilir. Kendisini ilgilendirir. Fakat kişi özel hayatındaki rezilliğe rağmen toplumun önüne yıllarca rol modeli, hatta kanaat önderi, örnek insan olarak çıkarılmışsa, ortada normlarla ilgili büyük bir ahlaki sorun var demektir. Artık hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Herkes ikili yaşamaktadır, görünen her şeyin farklı bir arka yüzü vardır. Bu kanaatler zamanla yerleşir, yaygınlaşır.

Devlet’in içinde vuruşan, birbirinin servetine çökmeye, siyaseten birbirini imha etmeye çalışan grupların karşılıklı olarak birbirinin pisliğini eşelemeye, açığa çıkarmaya ve kullanmaya başladığı yerde sıradan yurttaş aradığı huzuru ancak isyanda bulabilir. Ya........

© Veryansın TV