Cenab-ı Allah, kullarının işledikleri günah ve hatalardan dolayı tevbelerinin kabulü ve günahlarının affına vesile kılmak üzere yeryüzünde “Kabetullah” ve “Mescid-i Aksa” gibi bazı kutsal mekânları; zamansal olarak da Ramazan ayı, Kadir Gecesi, Beraat Gecesi, Bayram günleri ve geceleri, Cuma günleri ve geceleri gibi bazı kutsal ve değerli zamanları vasıta kılmıştır. Bu kıymetli zamanlardan biri de Ramazan bayramı günü ve gecesidir.

Bayram kelimesinin Arapça karşılığı olan “عيد” “îyd” sözcüğü “âdet halini alan sevinç ve kederin bir araya toplanma günü” anlamına gelir. “îyd”, “geri dönmek, tekrar dönmek” anlamını taşımaktadır (Cemheretu’l-Luğa, trs: 748; Keşşâf, tes: 684: Mu‘cemu’l-Vasit, trs: 635; TDV; TDK.). Çünkü bayram her yıl yeni bir sevinçle döner. İslâm dininde “Ramazan” ve “Kurban” bayramı olmak üzere yılda iki bayram vardır. Arapça’da “îdü’l-fıtr” ve “îdü’l-adhâ” şeklinde adlandırılan her iki bayram da hicretin 2. yılından itibaren kutlanmaya başlanmıştır.

Bayram’a, “dönen”, “iade olunan” ve “tekrar dönmek” anlamlarına gelen “عيد” (îyd) isminin verilmesinin nedenleri:

İbn Abbas (r.a)’tan nakledilen bir rivayete göre Ramazan bayramı günü geldiğinde, Melekler yol kenarlarına gelip dururlar. İnsan ve Cinlerin dışında bütün canlıların duyduğu yüksek bir sesle müminlere: “Ey ümmet-i Muhammed! Evlerinizden çıkın! Büyük günahları affeden, herkese çokça veren ve çok kerem sahibi olan Rabbinize doğru gelin” şeklinde seslenirler. İnsanlar........

© Van Havadis