Talebelerimden birine sordum: “Niçin ben? O kadar öğretmeniniz oldu. Benim adıma sevinebileceğim bir durum lakin merakım da had safhada.” Nursel Şahin: Yarı ev sahipliği de yapan kardeşimiz, kocasını yurt dışına gönderip bugünü kaçırmayanlardan. Nefis ikramlarını saymak istemiyoruz. Jale Yılmaz: Bu toplantının asıl mimarı... Fedakârlığını saymakla bitiremeyiz. Kibar, beyefendi hayat arkadaşıyla birlikte unutulmaz bir ev sahipliği yaptılar. Hem sevinçten ağladılar, hem de ağlattılar. Gerisini siz hayal edin artık. Ve bendeniz Ragıp Karadayı: Bütün o dönemin numune denilebilecek öğretmen kadrosunu temsilen ve kardeşim Mehmet Zeki adına oradaydım. Çok duygulandım, çok çok unutamayacağım bir hafta sonu oldu. Fazla uzatmayayım, anlayacağınız beni de çok ağlattılar. İçimden, talebelerimden birine sormak geldi; “Niçin ben? O kadar öğretmeniniz oldu. Benim adıma sevinebileceğim bir durum lakin merakım da had safhada…” dedim. İnsan en çok basit şeyleri tarif ederken zorlanır ya aynen öyle bir hava esti. Basit derken, bazen bir şeyin mânâsının ve sebebinin o kadar açık olduğunu........

© Türkiye