“Kanat vardır doğanı padişaha götürür; kanat vardır kuzgunu leşe…” derler...

Gömleğini söküyor,

Söküp söküp dikiyor,

Nasip olunca meğer,

Boyunları büküyor.

Gülen gözlü güzel adam şimdi tam karşımda… Kaşlarının altından belli belirsiz bakışlarını önce gözlerime; sonra göz ucundan süzercesine ellerimdeki fotokopilere kaydırdı… Bir destanın en güzel ve ilk hâli olan yüz sayfadan ibaret elimdeki "tarihî SENARYOYA talibim” diyordu bakışlarıyla… Yüzüme bir tebessüm hâkim… Onunla bu projede çalışmak için ilk adımımı atacak olmanın heyecanıyla senaryodan; yüzüne bezediği gülümsemeye doğru ilerliyorum şefkat dolu, görünmez adımlarımla… Kalbim kabaracak gibi… Elimdekileri uzatmadan, yüzündeki gülücükleri almak istediğimi hissettirmek istiyorum bütün samimiyetimle…

“Kanat vardır doğanı padişaha götürür; kanat vardır kuzgunu leşe…” diyerek bugünkü yaşadıklarımı mütâlâa........

© Türkiye