Nereden çıkmış, kim uydurmuş bilemem. En son babalar duyar demişler. Eskiden belki dert değilmiş. Ortalık bu kadar sert değilmiş. Kuralsızlık yeni kural, erdemsizlik marifet değilmiş. Kızın bir sevdiği olur, görüşürler, konuşurlar, en son babalar duyarmış. Oğlanın bir görüştüğü olur, önce anneler tanışır, en son babalar duyarmış. Babadan gizli işe girenler, babadan gizli şarkıcı, futbolcu olanlar. Uzunca yıllar bu söz artık ağızlarda yer etmiş. En son babalar duyar. Biraz da Türk annesinin evin içini çekip çevirmesi, babayı ayrı, çocukları ayrı idare edebilmesi, sorun çıkmaması için kafasında kırk tilki dolaştırıp kırkının da kuyruğunu birbirine değdirmeme becerisi. Arkadaşlarla ilk hafta sonu tatili, arkadaşın evinde ders çalışma gerekçesiyle kalmalar, kız ya da erkek fark etmez, çocuğun ilk taviz talepleri. Baba kesinlikle izin vermez, anne bir yolunu bulur, babayı ikna eder. Hatta babayı ikna etmek için tatlı yalanlar da söylenir (!) Bu da en son babalar duyar kültürünün bir parçasıdır. Ama analar, babalar. Bitti. Dünyanın sonundayız. Son durağındayız. Kız evlatlarınızı geçtim, erkek evlatlarınız bile tehlikede. Sokakta milyarlarca dolarlık pazarların hedefinde sizin kızınız ve oğlunuz var. 40 yıldır fonladıkları, dağda besledikleri terörle yıkamadıkları Türkiye’yi, vuramadıkları Türk gencini artık dost görünerek, arkadaşça yaklaşarak içeriden bitiriyorlar. Fuhuş, uyuşturucu, kumar, bahis, ünlü olma sevdası, sosyalleşme adı altında çürümüş bir eğlence dünyası. Ellerini ovuşturmuş sizin oğlunuza, kızınıza bakıyorlar Allah........

© Türkiye