Televizyonda özellikle ana akım medya programlarında konuşan büyük insanları(!) dinliyorsun, hepsi allame-i cihan.

120 kelimelik dağarcığa sıkıştırılmaya çalışılan yeni nesil, “Bu ne ya!” demesin diye hemen sözcüğün anlamını yazayım.

Allame-i cihan, dünyadaki en bilgili kişi demek.

Siyaset, iş ve televizyon dünyasında, kimi dinlesen haklı(!)

Herkes güzel konuşuyor(!)

Herkes sorunları tek tek tespit ediyor, yorumluyor ve güzel çözümler üretiyor(!)

Geçelim ekonomi tarafına.

Cevdet Yılmaz’ı dinliyorsun, hayran kalıyorsun.

Mehmet Şimşek’i dinliyorsun, ya bu adam işi biliyor diyorsun.

İbrahim Şenel’i dinliyorsun, adam haklı diyorsun.

Sanki bütün karar vericiler ağız birliği etmiş gibi.

Dinleye dinleye Nasreddin Hoca’ya döndük.

Nasreddin Hoca, kadılık yaparken bir gün bir ahbabı burnundan soluyarak gelmiş. Hasmı için söylemediğini bırakmamış. Sonra:

Hocam, Allah aşkına söyle, demiş, haklı değil miyim?

Ahbabı sinirleri yatışmış olarak gitmiş. Onun hemen arkasından hasmı gelmiş. Bu defa da o başlamış atıp tutmaya, yok bana şöyle, yok böyle yaptı demeye. O da Hoca’ya sormuş:

Hoca:

Adam da sakinleşerek gitmiş. Tüm bunlara tanık olan Hoca’nın karısı bile bu işe şaşırmış kalmış.

Nasreddin Hoca hanımının yüzüne........

© Türkgün