İnsan 33 pencereli bir varlıktır. Her pencerede ayrı görür ve görünür. Varlığıyla mektuplar yazar, lem’alar yansıtır, şualar dağıtır; âlemi de, âlemini de aydınlatır.

Ev küçük bir kâinat, insan küçük bir evdir. İnsanda baş var, evde çatı. İnsanda yüz var, evde boya. İnsanda kas var, evde duvar. İnsanda deri var, duvarda sıva. İnsanda kemik var, evde kiriş. İnsanda göz var, evde pencere. İnsanda gözyaşı var, evde çeşme. İnsanda kulak var, evde anten. İnsanda kaş var, evde balkon. İnsanda burun var, evde havalandırma boşluğu. İnsanda damar var, evde su şebekesi. İnsanda kalp var, evde kapı.

İnsanda dil var, kapıda kilit. İnsanda mide var, evde mutfak. İnsanda rahim var, evde yatak odası. İnsanda gönül var, evde misafir odası. İnsanda ruh var, evde oturma odası. Ağır misafirler misafir odasında, yakın misafirler oturma odasında konuk edilir. İnsanda kalp var, evde kapı. Evin kapısı herkese açılmadığı gibi kalbin kapısı da açılmaz.

İnsanda kulak var, evde anne. İnsanda kalp var, evde sevgili. İnsanda çocuk var, evde çiçek. İnsanda gönül var, evde insan. İnsanda can var, evde canan. İnsanda aşk var, evde elektrik. İnsanda dua var, evde seccade. İnsanda sinir var, evde elektrik şebekesi. İnsanda şiir var, kitaplıkta şiir kitapları.

Aşk minicik bir evdir. Küçük bir cennettir. Gözler penceredir. Kirpikler perdedir. Dudaklar kapıdır. Dil kilittir, şifresi sevgidir. Dil ile girilir kalbe. Dilin şifresini çözemeyen kalbin sırrına eremez. Kalp cennetin kapısıdır. Kalbin dilinden anlamayan cennetin kapısına varamaz.

İnsan........

© Risale Haber