Bir Başkasının Sözüyle Yaşayan, Kendi Sözünü Kuramaz
Toplumda sık rastladığımız iki tavır var: Birinin yönlendirmesiyle hareket edip kendi fikrini ortaya koyamayanlar ve tam tersine sürekli “ben” diyenler… Aslında bu iki uç tavır da aynı eksikliğin işaretidir: Kendi olamamak. Ne başkasının gölgesinde kaybolmak ne de bencilliğin dar çemberine sıkışmak insana değer katar. Olgunluk; aklını kullanabilmek, iradesini gösterebilmek ve sorumluluk alabilmektir.
Kur’an-ı Kerim’in Yasin Suresi’nde “Bugün herkes kendi kazandığıyla karşılık görür” (Yasin, 54) buyurulması, insana açık bir mesajdır. Başkasının gölgesinde yaşayan, kendi hesabını başkasına devredemez. Hayat, bireysel bir imtihandır ve herkes kendi yolunu yürümek zorundadır.
Peygamber Efendimiz de “Kişi dostunun dini üzeredir. Öyleyse kiminle dostluk kurduğunuza dikkat edin” diyerek (Ebu Davud) insanın kişiliğini şekillendiren şeyin, dostluklar ve bağlılıklar olduğunu vurgular. Kendi........





















Toi Staff
Sabine Sterk
Penny S. Tee
Gideon Levy
Mark Travers Ph.d
Gilles Touboul
John Nosta
Daniel Orenstein
Rachel Marsden