Ahmet Fazıl, 1876 yılında Erzurum’da dünyaya gelmiş, Rıfat Bey’in oğludur. Doğu Anadolu’nun sert iklimi ve zorlu coğrafyasında yetişen bu nesil, hem cesaret hem de disiplinle karakter kazanmış subaylarla doluydu. Ahmet Fazıl’ın çocukluğu, Osmanlı’nın son dönemlerinin sancılı yıllarına denk gelir. Devletin merkezi otoritesi giderek zayıflıyor, eyaletlerde yerel beylerin etkisi artıyor, ekonomik sıkıntılar ve sosyal sorunlar halkın günlük yaşamını zorlaştırıyordu. Bu ortamda yetişen Ahmet Fazıl, genç yaşta askerlik mesleğine yönelmiş, disiplin ve fedakârlığın önemini erken yaşta öğrenmişti.

Harp Okulu’na 13 Mart 1896’da girerek 29 Aralık 1898’de teğmen rütbesiyle mezun olan Ahmet Fazıl, Osmanlı ordusunun modernleşme çabaları içinde yetişmiş, aynı zamanda eski kuşak subayların deneyim ve geleneklerini de benimsemişti. Göreve başladığı 4’üncü Ordu 8’inci Tümen 8’inci Nişancı Tabur’unda, genç bir teğmen olarak askerî disiplini ve liderlik yeteneklerini geliştirdi. O yıllar Osmanlı’nın hem iç hem de dış sorunlarla boğuştuğu bir dönemdi. Balkanlar’da milliyetçi hareketler yükseliyor, Arap coğrafyasında Osmanlı hâkimiyeti sarsılıyor, merkezi hükümetin kaynakları sınırlıydı. Bu durum, subayların sadece askeri görevleri değil aynı zamanda halkla ilişkiler ve bölgeyi idare etme sorumluluklarını da artırıyordu.

Avrupa güçleri, Osmanlı’nın zayıflığını fırsata çevirerek kendi çıkarlarını güvence altına almaya çalışıyordu. İngiltere, özellikle Süveyş Kanalı ve Hindistan’a olan bağlantısını güvenceye almak amacıyla Osmanlı üzerinde ekonomik ve politik baskı kuruyordu. Rusya ise........

© Pusula Gazetesi