Κωνσταντίνος Μάγνης

Η αίθουσα ήταν γεμάτη κόσμο που χειροκροτούσε με ενθουσιασμό, με αποκορύφωση την προτροπή που κατατέθηκε από όλους τους εισηγητές, να στείλουμε τα κατάλληλα πρόσωπα στην Ευρωβουλή και όχι τίποτα φαντεζί υποψηφίους που πληρούν τα κριτήρια της αναγνωρισιμότητας, της διασημότητας και της δημοφιλίας. Η προτροπή έμμεσα πλην σαφώς αποσκοπούσε στην υποστήριξη της υποψηφιότητας του Δημήτρη Τσιόδρα, διευθυντή του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού. Και το ακροατήριο ενέκρινε και επαύξησε με ζεστασιά. Διερωτηθήκαμε ποιοι ήταν τελικά εκείνοι που έκαναν ευρωβουλευτή τον Θεοδωρή Ζαγοράκη.

Κάποια μειοψηφία εκεί έξω, προφανώς. Διερωτηθήκαμε επίσης πόσο ενθουσιασμό θα σήκωνε η παρουσία ενός ευρωπαϊστή, συγγραφέα, αρθρογράφου, ευρωσπουδαγμένου, εάν δεν φυσούσε υπέρ του ο ούριος άνεμος της θητείας του στα έγκριτα υψηλά κλιμάκια, ενσαρκωμένος στο πρόσωπο του αχαιού κυβερνητικού εκπροσώπου, θερμού συνηγόρου της υποψηφιότητας. Αλλά ήδη ξέρουμε από τα δημοτικά συμβούλια, τα περιφερειακά συμβούλια, τα κοινοβούλια και την προγενέστερη εμπειρία ευρωεκλογών ότι η ψήφος μας προς τα πρόσωπα καθορίζεται πρωτίστως από το κριτήριο της εγγύτητας και δευτερευόντως της ποιότητας.

Η εγγύτητα είναι διττή έννοια. Μπορεί να είναι απτή, να αφορά δηλαδή τον υποψήφιο που είναι σαρξ της σαρκός μας, δικός μας άνθρωπος, να μας συνδέει αμφιμονοσήμαντη πελατειακή σχέση. Μπορεί να είναι εγγύτητα φαντασιακή, δηλαδή να θεωρούμε ότι με τον υποψήφιο διατηρούμε σχέση ζωής, επειδή τον παρακολουθούμε χρόνια στην τηλεόραση ή στο γήπεδο, ή επειδή τον λατρέψαμε για τους θριάμβους του, κάτι που ανέπτυξε μεταξύ μας δεσμό ταύτισης. Αποτελεί τοτέμ της παράταξης, της κοινωνίας, της φυλής, της διαδικτυακής κοινότητας. Κατά συνέπεια, αφού είναι καλός στον τομέα που του προσέδωσε λάμψη και αποδοχή, θα είναι καλός γενικά. Περίπου όπως τα παιδιά βλέπουν τον μπαμπά τους: Αφού είναι δεσπόζουσα δύναμη, σούπερ επαρκής επαγγελματίας, φορέας ασφάλειας και σταθερότητας, λογικά μπορεί να δέρνει και τους μπαμπάδες των άλλων παιδιών.

Και η Ευρώπη; Α, ναι, είναι και η Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν αποτελεί για την πλατιά μάζα μια πολυδιάστατη, διακρατική, θεσμική οντότητα που εξελίσσεται μέσα από διαρκείς εσωτερικές ζυμώσεις και τριβές με εξωτερικά γεγονότα και επιμέρους εθνικές κουλτούρες και επιδιώξεις, αλλά έναν εξουσιαστικό πλανήτη τροχοδρομημένο μέσω δυνάμεων ανεξάρτητων από τη λαϊκή βούληση. Συνεπώς ο ευρωβουλευτής δεν είναι οργανικό στοιχείο με αποφασιστικό ρόλο. Ούτως ή άλλως, ο πλανήτης Ευρώπη είναι μακρινός, άγνωστος , ξενόγλωσσος, πολύπλοκος και ελιτίστικος.

Δεν ξέρουμε πώς λειτουργεί. Και δεν θέλουμε να ξέρουμε. Δεν βλέπουμε να βρίσκεται στα χέρια μας κάποια δύναμη επίδρασης. Οι ευρωεκλογές θα γίνουν στη γλώσσα που κατέχουμε και σύμφωνα με την οικεία ύλη. Ο όρος «εφ’ όλης της ύλης» εισήχθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ, στις ευρωεκλογές του 1984, όταν έκρινε ότι η αναμέτρηση εκείνη έπρεπε να διεξαχθεί με τρόπο συμβατό στην οικεία κοινωνική κουλτούρα και όχι με γνώμονα τα ακατάληπτα και πληκτικά ευρω-ζητήματα. (Του έγινε η χάρη, και κατεσφάγη στην κάλπη). Στην ουσία, δεν το προκάλεσε, αλλά ήξερε ότι οι πολίτες θα ψήφιζαν με εθνικό κριτήριο. Σαράντα χρόνια αργότερα, ισχύει το ίδιο ακριβώς. Δεν σκεφτόμαστε ευρωπαϊκά. Δεν νιώθουμε ευρωπαίοι, παρά μέλη ενός κράτους- μέλους.

Και μάλλον ούτε θέλουμε να νιώσουμε κάτι πέρα από αυτό, όπως άλλωστε και ένας ποδοσφαιριστής που πήρε μεταγραφή για αγγλικό σύλλογο, αρνήθηκε να μάθει τη γλώσσα γιατί το εκλάμβανε σαν αλλοίωση εθνικού γονιδιώματος, επέστρεψε στην Ελλάδα και λίγο αργότερα μπήκε στη λίστα της ευρωβουλής και φυσικά εξελέγη. Και εξελέγη για τους λόγους για τους οποίους δεν έπρεπε να εκλεγεί.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

Άμεση ενημέρωση με όλες τις ειδήσεις τώρα και μέσω WhatsApp - Δες εδω

QOSHE - Παπούτσι από τον τόπο μας - Κωνσταντίνος Μάγνης
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Παπούτσι από τον τόπο μας

11 0
03.04.2024

Κωνσταντίνος Μάγνης

Η αίθουσα ήταν γεμάτη κόσμο που χειροκροτούσε με ενθουσιασμό, με αποκορύφωση την προτροπή που κατατέθηκε από όλους τους εισηγητές, να στείλουμε τα κατάλληλα πρόσωπα στην Ευρωβουλή και όχι τίποτα φαντεζί υποψηφίους που πληρούν τα κριτήρια της αναγνωρισιμότητας, της διασημότητας και της δημοφιλίας. Η προτροπή έμμεσα πλην σαφώς αποσκοπούσε στην υποστήριξη της υποψηφιότητας του Δημήτρη Τσιόδρα, διευθυντή του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού. Και το ακροατήριο ενέκρινε και επαύξησε με ζεστασιά. Διερωτηθήκαμε ποιοι ήταν τελικά εκείνοι που έκαναν ευρωβουλευτή τον Θεοδωρή Ζαγοράκη.

Κάποια μειοψηφία εκεί έξω, προφανώς. Διερωτηθήκαμε επίσης πόσο ενθουσιασμό θα σήκωνε η παρουσία ενός ευρωπαϊστή, συγγραφέα, αρθρογράφου, ευρωσπουδαγμένου, εάν δεν φυσούσε υπέρ του ο ούριος άνεμος της θητείας του στα έγκριτα υψηλά κλιμάκια, ενσαρκωμένος στο πρόσωπο του αχαιού κυβερνητικού εκπροσώπου, θερμού συνηγόρου της υποψηφιότητας.........

© Pelop


Get it on Google Play