Κωνσταντίνος Μάγνης

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντής Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Στα 20 σου χρόνια, η νεότητα και μόνο είναι λόγος για να σε περιβάλλουν όλοι με αδυναμία, συγκατάβαση, δέος και μια λανθάνουσα ή και ανοιχτή δόση ερωτισμού. Τα ελαττώματά σου παραγράφονται, συγχωρούνται ή αναγνωρίζονται ως χαριτωμένα πταίσματα, ένας παραπάνω λόγος για αδυναμία και συγκατάβαση. Πολύ περισσότερο αν το νήμα της ζωής κοπεί στην ηλικία αυτή, πρόωρα, άδικα, αναπάντεχα, σκληρά.

Η θρησκεία διδάσκει να μη θυμώνεις με τον θεό, η θρησκεία βρίσκει στα πάντα μια αφορμή για σπουδή πάνω στην εγκαρτέρηση και τον αναχωρητισμό, η θρησκεία ερμηνεύει όλα όσα φέρνει η ζωή, ευτυχία ή συμφορές, ως επιχειρήματα που τη δικαιώνουν, η θρησκεία επιβάλλει τον εαυτό της, με ιερή ξερολίαση: Σε όλα έχει μια σωστή απάντηση, ακόμα και στα αντιφατικά. Όλα θελήματα θεού, τον οποίο και ευλογούμε ακόμα και όταν τα θελήματά του μας εξοντώνουν, κυρίως τότε ίσως.

Βρίσκεσαι σε μια κηδεία ενός 20χρονου ανθρώπου, όσο θρήσκοι και αν είναι οι συγγενείς και φίλοι του-διάσπαρτοι στον περίβολο του ναού, σώματα διασκορπισμένα πάνω στα μνήματα, ένα απέραντο βουβό κοινό- κανέναν δεν ακούς οργισμένο για τις άνωθεν βουλές.

Βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι δεν υπάρχει θεός που να ορίζει τέτοιες εξελίξεις ούτε και που να τις αποτρέπει, όλα κρίθηκαν στη βάση του αστυνομικού ερωτήματος εάν παραβίασε την προτεραιότητα ο οδηγός της μηχανής ή του αυτοκινήτου. Εκατό χρόνια πίσω, ήταν αδύνατο να χαθεί άνθρωπος για τέτοιο λόγο, οι εξελίξεις μας εφοδίασαν με αντιβιώσεις αλλά και μηχανοκίνηση, δεν μας σκοτώνουν οι λοιμώξεις, μπορεί όμως να μας σκοτώσει μια μοιραία επιλογή της στιγμής σε μια διασταύρωση, μια αφηρημάδα, μια χοντροκοπιά, μια υποτίμηση των περιστάσεων, μια περίσπαση σε ένα τηλεφώνημα, μια αμεριμνησία, η αλλαφροϊσκιωτη ανάγκη να αισθανθούμε μια αυταπάτη ελευθερίας με μια γκαζιά. Την αλήθεια θα την πει ένα βίντεο, τα βίντεο καταγράφουν τα πάντα πια, αλλά ενώ θα βρεις πάντα ένα βίντεο που θα εξηγήσει τι συνέβη, δεν υπάρχει κανένα μηχάνημα που να μπορέσει να το προγνώσει, να σημάνει έναν έγκαιρο συναγερμό.

Το βίντεο γίνεται τοκ οφ δε τάουν. Μέχρι να κυκλοφορήσει αυτό το υλικό, τοκ οφ δε τάουν ήταν το δυστύχημα, δεν κουβέντιαζε κανείς τίποτε άλλο, το συμβάν σχολιαζόταν με στερεότυπα σχήματα, τι να πω- ανείπωτο- σκέψου αυτούς τους γονείς- τα παιδιά δεν προσέχουν- τα παιδιά δεν ακούν- καταστράφηκαν ζωές- δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό- το γεγονός έχει μετατραπεί σε πελώριο πρωτοσέλιδο. Μπαίνουμε σε ένα πρακτορείο του ΟΠΑΠ, να μην ξεχάσουμε να παίξουμε το τζόκερ για το τζακ ποτ, η υπάλληλος στο τηλέφωνο μιλάει για το δυστύχημα φυσικά, εμείς συμπληρώνουμε το δελτίο μήπως είναι η μέρα που θα κλείσει σε εμάς το μάτι η τύχη, η τύχη που μας επέτρεψε να συμπληρώσουμε κάμποσες δεκαετίες ζωής ενώ γύρω μας νέοι άνθρωποι κληρώνονται να σκοτωθούν στην άσφαλτο και άλλοι να σβήσουν πρόωρα σε ένα νοσοκομείο ή από μια αιφνίδια και μη προγνώσιμη συμφόρηση.

Οι αποκοτιές οι δικές μας έμειναν ατιμώρητες, και οι αφηρημένοι οδηγοί που διασταυρώθηκαν μαζί μας, ίσα που μας βρήκαν στο φτερό ή σε έναν προφυλακτήρα ήδη ζαρωμένο. Προορίζεται για μας μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες, η κοινοτυπία είναι μια ευλογία του πεπρωμένου. Μπορείς να το αλλάξεις, βέβαια, άμα θες, να καβαλήσεις ένα όχημα, να ξεχυθείς στη μαύρη νύχτα σαν Διγενής που βγαίνει για τον Χάροντα, αλλά όχι. Θα προτιμήσεις τα ασφαλή σου νουμεράκια, θα καταθέσεις το δελτίο, και θα ελπίσεις ότι ούτε απόψε θα σε αγγίξει η κλήρωση του άλλου κόσμου. Ούτε το τζακ ποτ θα σε αγγίξει φυσικά, και αυτό το ονομάζεις γκίνια, ανυποψίαστος για το μέγεθος της βλασφημίας σου, ανίκανος να αντιληφθείς το μέγεθος της καλοτυχίας σου. Πραγματική ευτυχία είναι να μην είσαι δυστυχής, να μην υποχρεωθείς ποτέ σου να πολεμήσεις έτσι ώστε να μετατρέψεις τη δύναμη της θλίψης σε σοφία, γαλήνη και μακαριότητα, τη μακαριότητα που επέρχεται όταν μπορέσεις να βρίσκεσαι σε απόσταση από τα εγκόσμια, και να τα θωρείς όπως το αστέρι χαζεύει τη γη χωρίς να έχει καμία μνήμη, χωρίς να ξέρει καμία γλώσσα, χωρίς να έχει καμία λέξη και καμία εικόνα μέσα του.

Όλες οι ειδήσεις άμεσα μέσα από το Google News. Κάντε κλικ εδώ και κάντε εγγραφή

QOSHE - Η μαύρη κλήρωση - Κωνσταντίνος Μάγνης
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Η μαύρη κλήρωση

7 0
25.02.2024

Κωνσταντίνος Μάγνης

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντής Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Στα 20 σου χρόνια, η νεότητα και μόνο είναι λόγος για να σε περιβάλλουν όλοι με αδυναμία, συγκατάβαση, δέος και μια λανθάνουσα ή και ανοιχτή δόση ερωτισμού. Τα ελαττώματά σου παραγράφονται, συγχωρούνται ή αναγνωρίζονται ως χαριτωμένα πταίσματα, ένας παραπάνω λόγος για αδυναμία και συγκατάβαση. Πολύ περισσότερο αν το νήμα της ζωής κοπεί στην ηλικία αυτή, πρόωρα, άδικα, αναπάντεχα, σκληρά.

Η θρησκεία διδάσκει να μη θυμώνεις με τον θεό, η θρησκεία βρίσκει στα πάντα μια αφορμή για σπουδή πάνω στην εγκαρτέρηση και τον αναχωρητισμό, η θρησκεία ερμηνεύει όλα όσα φέρνει η ζωή, ευτυχία ή συμφορές, ως επιχειρήματα που τη δικαιώνουν, η θρησκεία επιβάλλει τον εαυτό της, με ιερή ξερολίαση: Σε όλα έχει μια σωστή απάντηση, ακόμα και στα αντιφατικά. Όλα θελήματα θεού, τον οποίο και ευλογούμε ακόμα και όταν τα θελήματά του μας εξοντώνουν, κυρίως τότε ίσως.

Βρίσκεσαι σε μια κηδεία ενός 20χρονου ανθρώπου, όσο θρήσκοι και αν είναι οι........

© Pelop


Get it on Google Play