Κωνσταντίνος Μάγνης
Η μεγαλύτερη κατάκτηση που κάνουμε ως ενήλικοι είναι η κατοχύρωση του δικαιώματος στην ανοησία. Ως παίδες και ως έφηβοι δεν τυχαίνουμε αναγνώριση του δικαιώματος αυτού. Το σύμπαν μας μαλώνει, και ο ίδιος μας ο εαυτός μας κρατάει μούτρα για τις κουταμάρες μας, άλλο αν τον προπονούμε για να μας δικαιολογεί. Μεγαλώνοντας, η κουταμάρα γίνεται απόλαυση και αιτία πανηγυρικών εκδηλώσεων θαυμασμού. Δείτε το σε μικρογραφία: Σου πέφτει ποτήρι όταν είσαι μικρός, και τρως ανάποδη ή κατσάδα. Σπας ποτήρι στην πίστα για να χορέψεις ζεϊμπέκικο ως λεβέντης, και ακούγεται ένα ομόθυμο ωωω, με χειροκροτήματα. Ο πιο λεβέντης της παρέας- στο πλαίσιο του ελληνικού χαριτωμένου συναγωνισμού- σπάει και άλλα ποτήρια, επαυξάνοντας. Και ο σερβιτόρος ο καψερός μαζεύει χωρίς καν να μουρμουρίζει από μέσα του. Παίζουμε τον Κοεμτζή, αλλά αβλαβώς. Το πολύ να κοπεί κανένας τένοντας.
Την ιστορία την πήρατε είδηση: Ένα ζευγάρι νεονύμφων πανηγύρισε τον γάμο του με αναρτήσεις, από τις οποίες η Εφορία, κάνοντας τις σχετικές διασταυρώσεις, διαπίστωσε ότι η σκηνογραφική υποστήριξη του γάμου δεν είχε συνοδευθεί από κανένα παραστατικό. Οι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις που συνδέθηκαν με το γεγονός δεν έκοψαν καμία απόδειξη. Κάτι που συνηθίζει με την πανηγυρική ανοχή μας η βιομηχανία της διασκέδασης και της εμπορευματοποίησης των προσωπικών στιγμών. Απόδειξη; Σώπα βρε αδελφέ. Λες και θα τη χρειαστώ;
Κάγχασε το πανελλήνιο με το αυτογκόλ, αν και χειρών αδίκων ηρξάμεθα όλοι σε αντίστοιχες προσωπικές μας καταστάσεις. Τις οποίες συνδυάζουμε με –κωμικό συνήθως και αυτοπαρωδικό- ναρκισσισμό και καταχρηστική εξωστρέφεια. Ο γάμος, ιδιαίτερα, κατέληξε να είναι μια αφορμή για επίδειξη απωθημένων και ρηχότητας. Η σημειολογία της γιορτής πολλές φορές δεν παραπέμπει σε δύο νέους που χαίρονται την προοπτική της κοινής ζωής με όρους παραδοσιακής επισημοποίησης, αλλά με δύο ματαιωμένους σταρ που ξεπατηκώνουν χολυγουντιανά και μπολιγουντιανά σχήματα, τα οποία και διαχέουν στην κυβερνόσφαιρα. Δείτε μας. Δείτε κι αυτό. Δείτε και τούτο. Δείτε και τους κουμπάρους. Δείτε τα άνθη. Δείτε τα σκέρτσα. Το αμάξι και τον στολισμό. Το παπούτσι. Τα πυροτεχνήματα. Και μπαμ και μπουμ τα βίντεο. Μεγάλες στιγμές, που λέει και το τραγούδι, στο οποίο καθένας δίνει το περιεχόμενο που οι στιγμές δεν διαθέτουν, αλλά η πραγματικότητα οφείλει να πηγαίνει στα τσακίδια μπροστά στη μεταδοτική φαντασίωση.
Εγινε πολύς ντόρος τελευταία για τον γάμο, ως μυστήριο, και την ιερή υποχρέωση όλων να σέβονται τη βαρύτατη αυτή διάσταση της τελετής, έναντι της οποίας ασελγεί ο νομοθέτης αποπειρώμενος να ονομάσει γάμο τη σύζευξη των ομοφύλων. Διερωτάσαι πώς συνδυάζονται ιερότητα και φασαριόζική επιδειξιμανία, όταν η τελευταία υποδηλώνει πλαστοπροσωπία: Δεν παντρευόμαστε εμείς, μα κάποιος άλλος που θα θέλαμε να είμαστε ή να του μοιάσουμε. Ψάχνεις να βρεις κηρύγματα που να στηλιτεύουν την εκτροπή και να νουθετούν μελλονύμφους, σόγια και καλεσμένους. Δύσκολο. Μην τα περιμένουμε όλα από την εκκλησία. Αυτή να προστατεύει τα ήθη, αυτή τις παραδόσεις, αυτή την οικογένεια, αυτή και τους νέους, να μην παίρνουν κακά παραδείγματα, αλλά νοηματοδούν τη ζωή τους από τα θετικά, που τα δίνει αθρόα και γενναιόδωρα ο περίγυρός τους.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
visit website
