Κωνσταντίνος Μάγνης

Ωραία ταινία ήταν οι «Τρεις Ημέρες του Κόνδορα». Του Πόλακ, με τον Ρέντφορντ. Κόνδορας δεν υπήρχε, αλλά όλα τα άλλα τα είχε το έργο. Σασπένς, κατασκοπία, έρωτα. Οι «Τρεις Ημέρες της Φάρλι», πάλι, από όλα αυτά είχε μόνο κατασκοπία. Κάμερες στο Λιμάνι του Πειραιά, κάμερες στο λιμάνι της Σκιάθου, κάμερες στην ενδοχώρα, κάμερες έξω από το σπίτι, κάμερες έξω από εστιατόρια. Τι έγινε εντός, στη μάζωξη βουλευτών και αρχηγού, δεν ήταν δύσκολο να το μάθει κανείς, αλλά δεν πρέπει να ενδιέφερε και πολλούς. Τι να έγινε δηλαδή; Αριστερές ομιλίες, αναλύσεις, ιδεολογικά σκιρτήματα, εξιδανικευμένα προγράμματα, μονόλογοι υποστηριγμένοι από διαφάνειες. Ποιος κάθεται να τα διαβάσει αυτά;

Το ενδιαφέρον ήταν στην προσέλευση, στη βαλίτσα, στο εκδρομικό ύφος, στις αναγωγές σε σχήματα που προσφέρονται για σάτιρα, άσπρα καράβια τα όνειρά μας και Βουγιουκλάκη. Και στο ψάξιμο για καμιά κουτσουκέλα κανενός βουλευτή, με τίποτα τσίπουρα σε κάποιο μπαρ, στο περιθώριο του προγράμματος. Της σεμιναριακής αυτής συνάντησης, που ο αναγκαστικός και φρονηματιστικός χαρακτήρας υπονόμευσε και την πρωτοβουλία και το κόμμα και τους βουλευτές. Παίρνεις μια βαλίτσα και πάς να πάρεις το καράβι, κι έχεις μια κάμερα να σε τραβάει. Πώς να το διαχειριστείς αυτό; Ένα καράβι έχει η γραμμή, όλοι το ίδιο καράβι θα πάρουμε. Μαζί θα μπούμε, μαζί θα βγούμε. Επικοινωνιακά καταδικασμένοι. Κάθε μας εικόνα, κάθε μας εμφάνιση αλλά και κάθε μας απουσία, δένει με το μοντέλο της ομαδικής σωματειακής εξόρμησης παιδευτικού τύπου. Σαν να ηγείται ένας υποτιθέμενος Ορέστης Μακρής, αυστηρός χωροφύλακας των ηθών, να μας ελέγξει τον αστράγαλο και τα μπανιερά. Να οι βουλευτές, χα, χα, χα, μόνο η ποδιά τους έλλειπε. Πουθενά οι βουλευτές; Χα, χα, χα, τους αμπάρωσε ο Μακρής στο παρθεναγωγείο.

Καθένας σκηνοθετεί την κωμωδία του εαυτού του, σ’ αυτή τη ζωή. Αυτό έγινε και στη Σκιάθο. Καλλιεργήθηκε δίψα για ένα πανηγύρι παραπολιτικής, και το κυνήγι του κόνδορα δρομολογήθηκε νομοτελειακά. Είχες αυτό που ζήτησες, είχες αυτό που προκάλεσες. Πιθανότατα είχες και αυτό που ήθελες. Εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες χάζευαν την εικόνα σου, καγχάζοντας, κάτι που υπό άλλες συνθήκες ήταν μάλλον αδύνατο να συμβεί. Βοηθούν πολιτικά όλα αυτά;

Ο κανόνας του επικοινωνιακού κυνισμού λέει ότι αν παίζει σε εθνικό επίπεδο η εικόνα σου και το όνομά σου, κι ας σε δείχνουν να σκοντάφτεις και να τρως τα μούτρα σου. Αυτά δεν είναι και πολύ αριστερά, βέβαια, αλλά από τη στιγμή που είσαι τοποθετημένος απέναντι στον Μητσοτάκη, γίνεσαι αριστερός αυτοδικαίως. Και επειδή αυτό που περιμένουν από σένα είναι να είσαι επαρκής εξουσιαστής, μάθε να χειρίζεσαι διαφάνειες με το ποντίκι, προσαρμόσου στις νέες τεχνολογίες και στη μανατζερική των εταιρειών σύγχρονης οργάνωσης και επικαιροποιημένων φιλοδοξιών και στοχεύσεων. Και θα έρθει και η ώρα της νίκης. Του λαού πάντοτε. Το παν είναι να έχεις τον κατάλληλο ηγέτη. Συστατικό στοιχείο καταλληλότητας του ηγέτη, ως γνωστόν, είναι να κάνει τους στρατηγούς του ανθρώπους.

QOSHE - Οι Τρεις Ημέρες του Πόντικα - Κωνσταντίνος Μάγνης
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Οι Τρεις Ημέρες του Πόντικα

8 0
22.01.2024

Κωνσταντίνος Μάγνης

Ωραία ταινία ήταν οι «Τρεις Ημέρες του Κόνδορα». Του Πόλακ, με τον Ρέντφορντ. Κόνδορας δεν υπήρχε, αλλά όλα τα άλλα τα είχε το έργο. Σασπένς, κατασκοπία, έρωτα. Οι «Τρεις Ημέρες της Φάρλι», πάλι, από όλα αυτά είχε μόνο κατασκοπία. Κάμερες στο Λιμάνι του Πειραιά, κάμερες στο λιμάνι της Σκιάθου, κάμερες στην ενδοχώρα, κάμερες έξω από το σπίτι, κάμερες έξω από εστιατόρια. Τι έγινε εντός, στη μάζωξη βουλευτών και αρχηγού, δεν ήταν δύσκολο να το μάθει κανείς, αλλά δεν πρέπει να ενδιέφερε και πολλούς. Τι να έγινε δηλαδή; Αριστερές ομιλίες, αναλύσεις, ιδεολογικά σκιρτήματα, εξιδανικευμένα προγράμματα, μονόλογοι υποστηριγμένοι από διαφάνειες. Ποιος κάθεται να τα διαβάσει αυτά;

Το ενδιαφέρον ήταν στην προσέλευση,........

© Pelop


Get it on Google Play