Bir sabah uyandığında her şey değişmiş olacak, kehanetleri gerçek çıktı. Sen adım adım tüm mevzilerden geri çekilirken, onlar tüm sinsilikleriyle bulabildikleri her boşluğa sızdı. Her konuşanı susturdu. Her itirazı cezalandırdı. Her mitingi dağıttı, her grevi bozguna uğrattı... Tavadaki kurbağanın suyunu ağır ağır ısıttılar, artık kaynama derecesine vardı. “Yok artık, abartma, o günlere gelmeyiz” diyordun, bak işte “gelmez” denen o günler geldi, çattı. Kabullendin, rıza gösterdin, “Bir şey olmaz canım” söylemleriyle yaşananları hafife aldın. Boş yere dememişler, “Cehenneme giden yollar iyi niyet taşlarıyla döşelidir.”

Onlar, çekirge sürüleri gibi her şeyi istila ederken, sen kanallar arasında zap yapıp durdun. Kendine Kızılcık Şerbeti’ni bile dert ettin, ama memleket meseleleri bir türlü ilgi alanına giremedi.

Belediye başkanların tutuklandı, televizyonun, gazeten birer birer gitti, umursamadın... Şarkıların susturuldu, omuz silktin, “Çok da mühim değil” dedin. Yargının cüppesine düğme dikmedikleri kaldı. “Mahkemelerle işim olmaz” demeye devam ettin. Sahte belge skandalı patladı, her........

© Nefes