De vluchtelingencrisis in 2015 kreeg een gezicht toen de driejarige peuter Alan uit Syrië verdronk en aanspoelde op het Turkse strand in Bodrum. De foto van hoe hij daar lag ging de wereld over. Een jongetje met zwart haar, een rood shirt, een blauwe korte broek, zijn schoenen nog aan. Een volkomen ontspannen lijfje, handjes met de palmen naar boven gericht, op zijn buik, met zijn gezicht op het zand tussen de schelpen in de branding. Het was een beeld van complete onschuld, overgave bijna, en meedogenloosheid ineen.

De vluchtelingen die per duizenden in bootjes over zee naar Europa probeerden te komen, waren tot voor Alan nummers voor de meeste Europeanen. Na Alan werden het, in elk geval voor even, mensen. De foto dwong ons om te voelen dat de crisis bestaat uit duizenden Alans die net zo kostbaar zijn als onze kinderen, uit duizenden ouders als de zijne, die vechten voor hun kind, net als wij.

Als ieder kind dat lijdt ons doet denken aan ons eigen kind, als het leed van iedere ouder voelt als het onze, is het leven misschien niet vol te houden. Maar soms moet het wel gebeuren. Dat het lijden van een ander ons om het hart slaat, bij de keel grijpt, dat de lijdende ander volkomen mens voor ons wordt en ons als zodanig mag raken. Anders worden we onve..

QOSHE - Die ene man met dat meisje in zijn armen op de puinhopen van Gaza geeft de oorlog een gezicht - Rinke Verkerk
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Die ene man met dat meisje in zijn armen op de puinhopen van Gaza geeft de oorlog een gezicht

11 0
04.11.2023

De vluchtelingencrisis in 2015 kreeg een gezicht toen de driejarige peuter Alan uit Syrië verdronk en aanspoelde op het Turkse strand in Bodrum. De foto van hoe hij daar lag ging de wereld over. Een jongetje met zwart haar, een rood shirt, een blauwe korte broek, zijn schoenen nog aan. Een volkomen ontspannen lijfje,........

© Nederlands Dagblad


Get it on Google Play