Vier jaar is ze vandaag geworden. Yaëli Noa. Om half zeven stond ze op haar blote voeten in pyjama in de deuropening van onze slaapkamer. Tegen de achtergrond van het licht op de gang waren de piekharen uit haar staart een kransje om haar hoofd. ‘Papa,’ fluisterde ze op haar hardst. ‘Mama! Ik ben jarig! Ik ben vier!’ Even stil. ‘En ik krijg straks drie cadeaus!’

Ze weet het allemaal precies. Zo heeft ze dat het liefst, leer ik terwijl ze groeit. Zij wil duidelijkheid. Overzicht. Als ze wakker wordt, wil ze weten welke kleren ik vandaag aantrek. Wat we gaan doen en in welke volgorde. Ik weet als ik wakker word nog helemaal niet wat ik aan wil, laat staan wat we vandaag gaan doen. Ik probeer daar beter in te worden. Voor haar. ‘Wat trek jij aan?’ vraag ik dan eerst. ‘Mijn roze Nora-broek en mijn gestreepte vestje.’

‘Welk shirt doe je onder je vestje? Welke sokken?’ Zo koop ik tijd. Zij holt over de gang. Ze kwebbelt, ze huppelt van de trap, nog voor ze een hap van haar brood heeft gegeten, heeft ze haar dag al uitgedacht. Ze gaat straks eerst het hok van de kippen opendoen. Dan moet ik even helpen..

QOSHE - Conflict is ook contact, zo leer ik van mijn kind. Ik heb al veel van haar geleerd - Rinke Verkerk
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Conflict is ook contact, zo leer ik van mijn kind. Ik heb al veel van haar geleerd

14 0
10.11.2023

Vier jaar is ze vandaag geworden. Yaëli Noa. Om half zeven stond ze op haar blote voeten in pyjama in de deuropening van onze slaapkamer. Tegen de achtergrond van het licht op de gang waren de piekharen uit haar staart een kransje om haar hoofd. ‘Papa,’ fluisterde ze op haar........

© Nederlands Dagblad


Get it on Google Play