Önceki ayette[1] Bünyamin’in getirilmesi konusunda teşvik üslubu kullanan Hz. Yûsuf, bu ayette tehdit ve korkutma üslubu kullanmıştır: “Eğer onu bana getirmezseniz yanımda sizin için ölçek/azık yok ve bana yaklaşmayın, dedi.” (Yûsuf 12/60). Hz. Yûsuf’un kardeşleri, bir dahaki gelişlerinde yanlarında Bünyamin’i de getirmemeleri durumunda gelip Mısır’dan alışveriş yapamayacaklardı. Onun bu sözlerinin, gelecekteki bir duruma değil, o anki bir tehdide işaret ettiği de söylenmiştir. Bu tehdit aynı zamanda onların Hz. Yûsuf’un konukseverliğinden de artık faydalanamayacakları anlamına gelir.

Yukarıdaki ayet bağlamında şu iki soru akla gelebilir: Hz. Yûsuf, bir yandan kim olduğunu gizlerken neden kardeşi Bünyamin’in getirilmesinde bu kadar ısrarcı olmaktadır? Bu kadar ısrar, kardeşlerine “Bu, Yûsuf mu yoksa?” dedirtmez mi?

Hz. Yûsuf, kardeşlerine kim olduğunu sezdirmeyecek biçimde bu talepte bulunmuştur. Kıtlık dönemidir ve tahıl alımında sıkı kurallar mevcuttur. Alışveriş yapmaya gelenler sadece belirli bir miktar tahıl alabilmektedir. Büyük ihtimalle on kardeş, babaları ve on birinci kardeşleri için de tahıl istemişlerdi. Muhtemelen kardeşlerine Hz. Yûsuf, “O hâlde o ikisini niye getirmediniz?” sorusunu yöneltti. Onlar da babalarının yaşlı ve görme engelli olduğunu baba bir kardeşlerini de göndermediğini söylemişlerdi. Bunun üzerine o, çok sevdiği kardeşini tekrar görebilmek için kişi başına zahire verme kuralını onlara da uygulayacağını söylemiştir. Bu devlet adamı tavrı, kardeşlerine onun Hz. Yûsuf olabileceğini hissettirmemiştir.

Hz. Yûsuf’un Kardeşlerinin Bünyamin’i Mısır’a Getirme Azmi

Hz. Yûsuf’un, Bünyamin’i getirme talepleri karşısında kardeşleri şöyle dedi: “Kardeşleri dediler ki: Onu babasından istemeye çalışacağız, şüphesiz bunu yapacağız.” (Yûsuf 12/61). Onlar, Bünyamin’i de getirebilmek için Hz. Ya’kūb’tan ısrarlı talepte bulunacaklardı. Ayet gösteriyor ki Bünyamin, Hz. Ya’kūb’a göre değerli bir çocuktur. Onu........

© Mir'at Haber