Bismillâhirrahmânirrrahîm!

Bugüne kadar pek çok fetih kutlamasına katıldık; bundan sonra da katılırız. Fetih neslini yetiştirme zamanının geldiğini düşünüyorum. Kur’an’da Fetih Suresi var. Fetih, insanlık için büyük bir güvencedir. Çünkü, insanı merkeze alıyor; engin bir insan sevgisi kazandırıyor. Fetihle insana duyulan şefkat ve merhamet insanı yaşatmayı esas alır. Fedakârlığı zirveye taşır.

Fetih; yapar, imar ve ihya eder, canı güvenceye alır, diriltir. Sivil halk, kadın ve yaşlılarla savaşmaya izin vermez. Zalimlerin şerrini yok etmeyi amaçlar. Bunun zıddı işgaldir. Yakar, yıkar, öldürür, katliam ve soykırım yapar. İnsanî ve vicdanî duyguları köreltir. Kan, kin, intikam ve nefret duyguları aşılar. Göz, dünyalık ve çıkardan başka bir şeyi görmez olur. Mekke’de Allah Rasülü’nün (S.A.V.), Kudüs’te Selâhattin Eyyûbî’nin yaptığı fetihtir. Kudüs’te Kral 1. Richard’ın, Filistin’de İsrail’in yaptığı işgaldir.

Fetih lâzım bize! İstanbul surlarındaki Fatih gibi! Fetih erleri lâzım! Bayrağı burçlara dikmeyi azmetmiş Ulubatlı Hasan gibi. Ulubatlı, tam bir fetih eriydi. İnanmış, hedefe kilitlenmiş, kendini İslâm’a adamıştı. Zafer komutanın zihninde kazanılırdı. Bugün, önce zihinler işgalden kurtarılmalıdır. Fetih eri, yalnız Allah’ı razı etmeye, hoşnutluğunu kazanmaya çalışır.

Fetih eri, İslâm’ın kavramlarıyla konuşur; İslâm’ın ölçülerini esas alır; Batılılara uymaz. Hedefini gözetir. İslâm’ın belirlediği hedefe ulaşır; Batı’nın ölçülerini kullanan ise Batılıların belirlediği hedefe! Fetih, berrak ve net düşüncedir.........

© Milli Gazete