Dünkü yazımda geçmişle bugünü mukayese etmiş, Özal döneminde atılan yanlış adımların bugün Erdoğan döneminde aynı zihniyetle devam ettiğini; kumarda, ekonomide ve ahlakta değişmeyen bir çizginin ülkeyi nasıl derin bir çıkmaza sürüklediğini anlatmıştım. Bugün de tevafuk olarak Türkiye Gazetesi’nin dünkü manşet haberi, dün ele aldığım konuyla birebir örtüştü. Aynı meselenin devamı mahiyetinde, geçmişte yaptığımız tercihlerinin bugünkü çöküşü nasıl hazırladığını konuşmaya mecburuz. Çünkü yanlış tercihlerle çürüyen bir düzenin içinde bugün herkes şaşkın… Peki oy kullanırken tercihlerimiz ne olmuştu?

Dün Türkiye Gazetesi’ni okurken manşette kocaman bir ifade vardı: “Ahlak İflas Etti.” Kerpetenle soyanından sahte ilanla emekli dolandıranına, link tıklatarak insanların birikimlerini sıfırlayanına kadar dört farklı olay, toplum olarak içine düştüğümüz çöküşün fotoğrafı gibi önümüze serilmişti. Bu manzarayı görünce, 34 yıl önce, 1991’de Milli Gazete Avrupa baskısına ve Hürriyet Gazetesi’nin “Okuyucu Mektupları” bölümlerine gönderdiğim yazım bir anda gözümde canlandı.

O gün kaleme aldığım yazıda, değerlerin nasıl rüzgâra göre yön değiştirdiğini, toplumun kendi eliyle sebep olduğu sorunların faturasını sürekli başkasına kesme alışkanlığını ve kör inatlaşmaların bireysel ve toplumsal dengeleri nasıl altüst ettiğini anlatmıştım. 1991’de televizyon dizilerinin gençleri “dinsizleştirdiği” iddia edilirken asıl meseleyi ıskalamanın tehlikesine dikkat çekiyordum. Çünkü toplumun değerleri, iktidarın dili ve yönetenlerin tercihleriyle şekillenir. Hangi davranışlar yukarıdan meşrulaştırılırsa halk bir süre sonra onu normal kabul eder.

Bugün tablo değişmiş gibi görünse de öz aynıdır. O gün televizyon suçlanıyordu, bugün telefon. Oysa toplumu bozan ne ekran ne cihazdır; toplumu bozan, yıllardır helal–haram çizgisinin........

© Milli Gazete