Gece saat 24. Deniz kenarında on kadar tatilciyle, ay ışığında sohbet.

Hava hoş, ay tepede, sanki bizim sohbetin kandili gibi görünse de dünyanın yarısını nurlandırıyor.

Sevgili Peygamberimizin:

“Kur’an okuyan mü’min, tadı ve kokusu güzel narenciyeye benzer.

Kur’an okumayan mü’min, tadı olup, kokusu olmayan hurmaya benzer.

Kur’an okuyan münafık, kokusu olup tadı olmayan reyhan çiçeğine benzer.

Kur’an okumayan münafık, kokusu olmayan, tadı da acı olan Ebu Cehil karpuzuna benzer” (Buhari, Sahih, K. Et’ıme, bab 30) hadisini okuduğum günden beri, bulunduğum sohbet sofralarında, ayet ve hadislerin güzel ve yönlendirici söz ve usullerine uyarak dostlara benim kabımdan nakletmeye çalışıyorum.

Dostların yüzünden gecenin huzuru, ayın huzmesi gibi etrafa akarken, bir de baktım yarısı ayağa kalktılar ve gitmeye başladılar.

Arkalarından baktım, gittikleri tarafta, uzun boylu, topuğa kadar cübbeli, sarıklı, uzun sakallı biri bize doğru geliyor.

Ona doğru gidenler, onun elini öpmek isteseler de o iltifat etmiyor ve bizim masaya doğru yaklaşınca anladım kim olduğunu.

Devlet işçisi olarak emekli olmuş.

Emekli olunca namaza başlamaya karar vermiş ama hiçbir şey bilmiyor.

Mahallenin imamına gitmiş, onun yanlış okuduğu besmeleyi/Bismillahirrahmanirrahim demeyi öğretmiş imam ona ve “Her namazda kıyamda üç defa bunu oku ve rukuya git.

Namazlarını hep camide, imamın arkasında kıl.

Bu arada Fatiha Süresi’ni de ezberlemeye çalış” demiş.

Derken o günlerde devremülkteki günü de gelmiş.

Fatiha Süresi’ni, şimdiki........

© Milli Gazete