Ramazan bir geri çekilmedir. Çekildiği yerde sürekli kalma, oradan bir daha hiç çıkmama şeklinde değil. Tekrar ortaya çıkmak, kendini göstermek için güç toplamak, topladığı gücü, öncesinden farklı kullanmak, kendini derlenip toparlanmaya adamak için durmak, nefes almaktır bir bakıma. Bu geri çekiliş kayboluşa bir pusula eklemek, istikamete yön tayin etmek amacı taşır. Hayatın bütün o hengamesi içinde boğulurken kendini can havliyle kıyıya atmak, yorgunluğun doruk noktasına vardığı noktada, sırtını bir ağaca yaslayıp çimenlerin üzerinde huzurla derince uyumak, ayağın taşa takılmışken düştüğün yerde bir müddet öylece kalmak, bir daha düşmemek için güç toplamak… Ramazan biraz da budur. Geçmiş ile gelecek arasındaki salıncağın şimdi üzerinden yeniden ayarlanması, düşüşü engelleyerek belli bir ritimle salınmaya devam edilmesidir oruç.

Dünya her daim kötü bir yerdi. Onda insanı ayartan, kötülüğe çağıran sinsi bir taraf hep var. Özellikle hayatın tam ortasındayken, kalabalıkların arasındayken çok daha hızlı kayboluyor, kötülüğün ayartısına çok daha kolay kapılıyor insan. Yorgunluk kaza yaptırır ve nefessiz koşmakta olduğu gibi kesintisiz akış yorulmak demektir. Oruç hem ruhen hem de bedenen dinlenmenin, kazaya uğrama riskini en aza indirmenin, kesintisiz akışa fırsat vermenin vesilesidir. Hayatın dondurulması, kötülüğün de dondurulması demektir. Tıpkı vücudu aç bırakınca kötü hücrelerin nemalanacak bir şey bulamayıp kendi kendini imhasında olduğu gibi ruh da yaşamın ayartı kodlarının geri çekilmesiyle kötü hücrelerini öldürür, kendine döner, nemalandığı kötülüğü bulamayınca bir an için sorgulamaya çekilir ve geride kalan ile şimdi arasında bir hesap kitap yapar. Bu hesaplama, bir bakıma zehirli geleceğe yön değiştirtmek, ruhun kanayan yerlerine merhem sürmek,........

© Milat