Yapay zekâ devriminin ayılma çağında, kulağınıza gelen o rahatsız edici sesi düşünün: Tüm notalara kusursuz basan ama ritim duygusundan, makam bilgisinden ve en önemlisi ruhtan yoksun bir icracının sesi. Teknik olarak doğrudur belki, ancak sanat olarak yanlıştır; kulak tırmalar, çünkü bir ahenk barındırmaz. Son iki yıldır "yapay zekâ devrimi" diye alkışladığımız şeyin, bugün geldiği nokta tam olarak budur. Vaat edilen o büyük senfoni, kulağımızı tırmalayan, notaları ezberlemiş ama müziği idrak edememiş sahte bir icraya dönüştü.

Bu sanatsal bir eleştiri değil, sahadan gelen verilerin soğuk bir özetidir. Sektörde "YZ Ayılması" olarak adlandırılan bu dönem, artık saklanamayacak kadar belirgin. Aylardır yapılan pilot denemelerin ezici çoğunluğunun, şirketlere vaat edilen o muazzam kârlılığı veya üretkenliği getirmediğini görüyoruz. Asıl gerçek, bu "halüsinasyon" gören makinelerin gündelik hayata nüfuz etmeye çalıştığında ortaya çıkan kaosta gizli.

Büyük bir danışmanlık firmasının, hükümete hazırladığı kritik bir raporda yapay zekânın uydurduğu sahte verilere yer vermesi ve bunun sonucunda yüklü bir bedel ödemek zorunda kalması, bir istisna değildi; bir alametti.

Kısa süre önce yaşanan bir havayolu vakası, bu vehim halinin nasıl somut bir zarara dönüştüğünü kanıtladı. Şirketin yapay zekâ sohbet robotu, bir........

© Milat