Maarifte müfredat değişti. Şimdi de ders saatleri değişecekmiş. Değişim değişim üstüne yani… Maalesef bizim gibi ağır ve geriden gelen Doğu toplumlarında “yeni” ve “yenilik” denilince akla hemen “değişim” ve “değiştirmek” gelir. Bir de bu “radikal” oldu mu tadından yenmez! Andan sonra bakınız cümbüşe.

Hâlbuki çok da mâlum olduğu üzere maarifin bizzat kendisi bir süreç işidir. Değişimi de bu süreçte yalnız kendisi belirler. Daha doğrusu kendisi belirlemelidir. Sizin dışarıdan kendi başınıza yapacağınız her bir müdahale, ardından başka bir müdahaleyi de beraberinde getirecektir. Bundan hiç şüpheniz olmasın…! Ne de olsa, Herakleitos’un dediği gibi değişmeyen tek şey değişimin kendisiymiş.

Evet, yaşadığımız çağda her şey çok hızlı değişiyor amma, öğrenme süreçleri de hiç beklenmediği kadar çevikleşiyor. Peki bu durumda siz ne yapmayı düşünüyorsunuz? Elbette öğrenme, sonu olmayan bir süreç, fakat bizim bu süreci de değişimin hızına göre çok hızlı bir şekilde ayarlamamız gerekmiyor mu? Belki de maarifte, istek, merak ve farkındalığı bu yüzden artırmayı başaramıyoruz. Bunları artırmadan tüm yaz tatilini de öğretim sürecine dâhil etseniz ne faydası olur?

Yani, demem o ki, öğrencilerin tatili iple çektiği bir maarif yerine, okulların açılmasını dört gözle beklediği bir değişim sürecini çok hızlıca inşa etmek zorundayız. Yoksa en başta da belirttiğim üzere bu değişimlerin ardı arkası kesilmez!

Bu yüzden Herakleitos’un ima ettiği gibi hiç değişmeyene göre bir eğitim ve öğretim felsefesi belirlemeliyiz. Bunu da çok uzun yıllara teşmil etmek zorundayız! Yok, bu felsefe bize uymaz diyorsanız, size sonsuz değişiminizde başarılar diliyoruz…

Hiç unutmayın! Eğitim-Öğretim, bir felsefeyle başlar ve bir felsefeyle de biter. Bu süreçte asıl en önemlisi ise sizin felsefenin neresinde yer adığınızdır. Yoksa sizin felsefeniz (siyaset felsefesi) sonucu hiçbir zaman değiştirmez efendim!

Herkese hayırlı ramazanlar diliyorum…