Visiting professor Duke University, North Carolina

Afgelopen woensdag was alles anders. Compleet anders. Alsof het een compleet andere wereld was.

Voorzitter van een stembureau. Een vrijwilligersklus met zeer grote consequenties. Als stembureau-voorzitter word je geacht tijdens het stemmen de orde en de rust te bewaren en zorgen dat er conform de regels van het algemeen kiesrecht wordt gestemd. Na het stemmen wordt er van de voorzitter verwacht dat er snel, secuur en vakkundig geteld wordt, en dat je “geen garbage achterlaat voor de volgende groep donderdagtellers”.

Een pittige leuke klus. Vrijwillig, maar zeker niet vrijblijvend. Leidinggevende capaciteiten, kennis van wet- en regelgeving, en o, ja, hoffelijkheid en gastvrijheid, want de verkiezingen dat is het feest der democratie, nietwaar?

Van dat hele drukke feestje wordt een soort logboek bijgehouden: Het proces-verbaal. Na de verkiezingen voor iedereen die interesse heeft vrij toegankelijk via de website van de gemeente.

Normaal staan er dingen in zoals klachten over het stembiljet, moeilijke bereikbaarheid van het stemlokaal, en openingstijden, mensen die willen stemmen zonder stempas, kiezers die klagen over de grootte van het stembiljet, kiezers die vergeten zijn een kiezerspas aan te vragen maar willen stemmen met een stempas van Lutjebroek terwijl ze zich in Lunteren bevinden. Zulke klachten dus. Maar afgelopen woensdag was alles anders. Compleet anders. Alsof het een compleet andere wereld was.

De dag na de verkiezingen, donderdag 23 november, terwijl ik zit te wachten op dat mogelijke telefoontje vanuit het zenuwcentrum met vragen over de telresultaten van het stembureau (er wordt op de woensdag in het stembureau op lijstniveau geteld) komen eindelijk de naweeën.

Er was beslist geen sprake van een feestje. De woorden van Frans Timmermans in Buitenhof, dat het allemaal geen grap is, maar het begin van een zeer zware tijd doemen op. Mijn ervaringen tijdens het Bouterse-regime. Mijn tijd........

© Joop