Bir vatan şehidinin kanıyla sulanmış toprak, bir memleket nehrinin aziz hatırası, cephede bir nöbet tutuşun vakuru... Tarih, Mehmetçiğin adâlet ve merhamet sancağını dalgalandırdığı zaferlerle doludur. Savaş meydanında bile düşmanını aşağılamayan, sadece vatanını koruyan bir feraset...

Bunlar, sadece bir askerî zafer değil; insanlık onurunun, savaş ahlâkının ve İslâm'ın "merhamet" buyruğunun tezahürleridir.

Mehmetçiğin gücü, sadece silahından değil; "Kökü mazide olan âti" olma bilincinden geliyor. Yahya Kemal'in dediği gibi, Türk milleti tarihiyle var olur.

Çanakkale'ye, Gazze’ye gelen "Agamemnon" gibi isimler taşıyan gemiler, aslında Truva'dan beri süregelen bir medeniyet mücadelesinin nişaneleriydi.

Mehmetçik, bu mücadelede sadece düşmanı değil, zulmü yenmiştir. Bugün üniversitelerde düzenlenen zaferleri anma programları, bu tarihî mirasın nesiller arasında nasıl yaşatıldığının canlı şahididir.

Ne var ki, modern dünyanın dijital yalnızlaşması, toplumsal hafızanın zayıflamasına sebep oluyor. Türk tarihi ve kültürünün incelikleri unutulurken, Mehmetçiğin hikayeleri de gereken derinlikte anlaşılamıyor. Çözüm, "Kökü mazide olan âti" şuurunu canlandırmaktan geçiyor.

Bunun için eğitimde tarih dersleri, sadece kronolojik bilgiler değil, Mehmetçiğin ahlâkî duruşunu ve insanî değerlerini vurgulamalı. Kültürel diplomaside, Türk dizileri ve filmleri aracılığıyla Mehmetçiğin evrensel değerleri dünyaya anlatılmalı. Aile içinde dedelerin, ninelerin torunlarına anlattığı kahramanlık hikayeleri teşvik edilmelidir.

Tarih, sadece savaşların değil, vicdanların da kaydını tutar. Kim zalimlik etti, kim adâletin safında durdu, kim mazluma siper oldu, hepsi insanlığın hafızasında saklıdır.

O hafızada bir isim, bir sembol vardır ki; yüzyıllar boyu hem düşmanın saygısını hem mazlumun duasını kazanmıştır: Türk askeri, Mehmetçik...

Onun elinde silah, kalbinde iman, alnında vakar, dilinde dua vardır. Mehmetçik, savaş meydanında yalnızca düşmanla değil; nefsiyle, hırsıyla, zulümle de savaşır. Çünkü o bilir ki savaş, öldürmek için değil; zulmü durdurmak, mazlumu korumak, adâleti, barışı ve güveni yeniden inşa etmek içindir.

Bu yönüyle hakiki Türk........

© İstiklal