Ara tatilin ilk sabahı, elimizde sepetler, ağaçların altında bulduk kendimizi. Ailece zeytin toplamaya gittik. Sabah çiğinin toprağa düşüşünü, dalların arasından süzülen ışığı, çocukların heyecanlı koşturmalarını izlerken fark ettim ki bu küçük yolculuk, aslında büyük bir eğitim sahnesine dönüşüyordu.

Üstelik bu kez yalnız da değildik. Akrabalar da bize katıldı. Halalar, teyzeler, amcalar, dayılar, enişteler, kuzenler… Geniş bir aile olarak aynı ağaçların altında toplandık. Herkesin elinde bir sepet, bir tarak… Çocuklar için bu hem bir hasat günü hem de büyük aileyle birlikte olmanın neşeli bir hatırasıydı.

Doğa, tertemiz havası ve dinginliğiyle adeta bir terapi gibiydi. Şehirde fark etmeden taşıdığımız gerilim, o zeytin ağaçlarının altında sessizce toprağa karıştı. Çocuklar tarakları alıp dallara uzanıyor, bezleri seriyor, topladıkları........

© İstiklal