Elveda Yâ Şehrü’s-sıyâm
(Elveda Ey Oruç Ayı)
Gazel
Bolulu Himmet
(Bolu? / İstanbul 1684)
Mü’minler yanar yakılur
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Melekler arşa çeķülür
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Müminler yanar yakılır, elveda ey oruç ayı. Melekler göğün en yüksek katına çekilir, elveda ey oruç ayı.
Tesbîh okuyan dillerin,
Ötmez oldu bülbüllerin,
Yanmaz oldu kandillerün,
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Tesbih okuyan dillerin kalmadı, bülbüllerin ötmez oldu, kandillerin yanmaz oldu, elveda ey oruç ayı.
Heb mü’minler mahzun oldı
Gözleri yaş ile toldı
Mescidler karanlık oldı
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Müminlerin hepsi hüzünlendi, onların gözleri yaş ile doldu, mescitler karanlık oldu, elveda ey oruç ayı.
Hazret-i Hakk’a varınca
Dergâhına yüz sürince
Hoşnûd olasın sorınca
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Hazret-i Allah’ın huzuruna ulaşıp kapısına yüz sürdüğümüz zaman, sorunca hoşnut olasın. Elveda ey oruç ayı.
Ümmete Haķķun rahmeti
Senden umaruz şefkati
Ya Rabb unutma Himmeti
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Ümmete Hakk’ın rahmetidir, Sen’den şefkat umarız, Ey Rabbim, Himmet’i unutma. Elveda ey oruç ayı.
Bu şiir şu doktora tezinden alınmıştır: “Divan Edebiyatında Ramazaniyeler Üzerine İncelemeler, Mehmet Emin Ertan, Trakya Üniversitesi, SBE, TDE Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Edirne 1995, s. 98.”
The post
Ramazaniye IV first appeared on
İnsaniyet.
Ramazaniye IV
2
1
04.04.2024
Elveda Yâ Şehrü’s-sıyâm
(Elveda Ey Oruç Ayı)
Gazel
Bolulu Himmet
(Bolu? / İstanbul 1684)
Mü’minler yanar yakılur
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Melekler arşa çeķülür
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Müminler yanar yakılır, elveda ey oruç ayı. Melekler göğün en yüksek katına çekilir, elveda ey oruç ayı.
Tesbîh okuyan dillerin,
Ötmez oldu bülbüllerin,
Yanmaz oldu kandillerün,
Elvedâ yâ şehrü’s-sıyâm
Tesbih okuyan dillerin kalmadı,........
© İnsaniyet
visit website