(Her mahkemeye gelen suçlu değildir)

Günümüzde bir moda var, her gözaltına alınan ve her mahkemeye çıkarılan suçlu olarak görülüyor. Adam mağdurdur ama yalancı şahitlerle suçlu gösterilip mahkemeye çıkarılır, suçsuzluğunu ispatlayıncaya kadar da canı çıkar.

Şimdi sizlere gözlerimizi de yaşartacak bir mahkemeye çıkarılan insanların hikayesini anlatmak istiyorum.

Salona eli bağlı üç kişi getirildi, sanık sırasına oturtuldular. Mahkeme başkanı Saruhan mebusu Mustafa Necati, sanıklardan en yaşlısı olan ihtiyar köylüye sordu.

Baba adın ne?

Dinleyicilerde bir ferahlama görüldü. Demek bu ihtiyarın suçu ötekilerden daha hafifti. Bu yüzden ilk yargılanıyordu.

İhtiyar ayağa kalktı.

Hüsnü

Baba adı?

Ramazan

Nerelisin?

İnebolu’nun Çatal bucağından

Baba sen askerden kaçan oğlunu evinde saklamış, bir asker kaçağına yataklık etmişsin!

Tövbe de Reis bey

Ben tövbe dedim, sen ne dersin?

İhtiyar köylü başkanın üstelemesinden sıkılmıştı. Elini koynuna sokup yıpranmış, bir tomar kağıt çıkardı, kürsüye doğru salladı.

Reis Bey, Reis Bey! Şu kafa kağıtlarının içini okusan bana dediklerinden utanırsın !

Neden?

Bu kağıtlar Balkan Harbi’nde ve Çanakkale’de şehit düşen oğullarımın nüfus kağıtlarıdır.

İki aslanını millet için şehit veren baba, üçüncü oğlunu bu ölüm dirim savaşında bir kahbe gibi gizlemez Reis Bey!

Salonda çıt yoktu.

Mahkeme üyeleri birbirlerinin yüzüne........

© İleri