İnsanoğlunun yarısı hakkında yine insanoğlunun koyduğu isimlerden üç tanesini yazdım. Dahası var tabi ki. Yöresel lakaplar ya da isimleri yazmaya gerek yok çünkü bazıları hem anlam hem de telaffuz açısından çok çirkin.

Her yıl 08. Mart tarihi dünyanın insan popülasyonunun yarısını sözüm ona anmak, anlamak, haklarını korumak, özgürlükleri için eylemler yapıp bildiriler sunmak şeklinde aksiyonlarla geçiriliyor.

Söylendiğine göre Amerika’da bir fabrikada yaşanan vahim bir olay üzerine bina edilmiş. Belki başlangıç olarak bir zulme haykırış olabilir. Haksızlığa rıza göstermeme faaliyeti de olabilir.

Birçok masum olayda olduğu gibi yıllar sonra o tür faaliyetleri bazı ideolojiler ve çıkar gurupları ele geçirip kendi propaganda aleti haline dönüştürüyorlar.

Bu durum da öyle olmuştur. Kadınlar için unvan değişiklikleri, moda ekonomisi, reklam yüzleri ve muhtaç bırakılanların sömürülmesi gibi bir takım drama filim konularına benzer hayatlar üretildi. Bu durum hala devam ediyor.

İnsanın bir yarısının hakkını koruduklarını iddia edenlerin aynı zamanda onlara zarar verdiklerine şahit oluyoruz. Hem de utanmadan, yüzsüzce, pervasızca bu nümayişi sürdürüyorlar.

Onlara yılda bir anma günü tahsis ederek ne kadar ciddi olduklarını gösterdiklerini iddia ediyorlar. Ezilen, hakları yenen, hor görülen, sömürülen bu gurubun haklarını savunma ve bu zulmü ortadan kaldırma amacında olduklarını etrafa her şartta ilan edip duruyorlar.

Keşke ciddi ve samimi olsalar.

Keşke yapıcı birtakım faaliyetlerde bulunsalar.

Keşke kadınlar, bayanlar ve hanımlar saygın bir hayata kavuşabilseler.

Keşke daha az kadın mağdur olsa.

Keşke annelik gibi olağanüstü bir rütbeye uygun muamele görebilseler.

Keşke kelimelerle ve kavramlarla oynamayı bırakıp........

© İleri