Bugün dünyamızda ve özel olarak ülkemizde en çok ihtiyaç duyulan şey nedir diye sorulsa, pek çoğumuz “güven” deriz. Zira güvenin yitirildiği bir çağdayız. Siyaset kurumu, bu güven krizinin merkezinde yer alıyor. Yapılan her araştırma, siyasetçilerin halk nezdinde en az güvenilen meslek grupları arasında olduğunu ortaya koyuyor. Verilen sözler tutulmadıkça, çıkar ilişkileri siyasetin merkezine yerleştikçe, halkla kurulan bağın dili samimiyetten uzaklaştıkça, güven yerle bir oluyor.

Ancak işte tam da böyle dönemlerde ortaya çıkan bazı istisnalar hem siyasetin hem de liderliğin ne olduğunu yeniden hatırlatıyor bize. Çünkü gerçek liderlik, bir kürsüden yüksek sesle emir vermek değil, insanların kalbine dokunarak onları gönüllü şekilde harekete geçirebilmektir. Zorla değil, ikna ile. Korkutarak değil, umut vererek.

Tarihte ve günümüzde bu tanıma uyan çok az sayıda isim vardır. Özellikle de çökmüş, dağılmış veya siyasi ömrünü tamamlamış gibi görünen partilerin başına geçip, o yapıyı yeniden ayağa kaldırabilen, içinden geçtiği tüm krizleri soğukkanlılıkla yönetip insanları yeniden inandırabilen liderler… Onlar gerçek anlamda “yapıcı” insanlardır. Güce tapan değil, gücü anlamlı bir amaç uğruna kullanan insanlardır.

Zor Zamanda Ayağa Kalkmak: Liderlik Testi

Bir partinin, tabanını kaybettiği, oylarının dibe vurduğu, kamuoyundaki itibarının eridiği bir noktada, sıradan bir siyasetçi oraya lider olmak istemez. Çünkü görünürde kazanç yoktur. Medya desteği sınırlıdır, halk desteği silinmiştir, teşkilatlar........

© Habererk