Kasım 2025’te enflasyon tartışması, artık sadece tek bir sayı etrafında dönmüyor; üç farklı kurumun açıkladığı rakamlar Türkiye enflasyonunun “hangi gerçekliği” yansıttığı sorusunu tekrar gündeme taşıdı. Resmi TÜİK verilerine göre yıllık TÜFE 1,07 (aylık %0,87) olarak kayda geçti; ENAG’ın (ENAGrup) bağımsız hesabı yıllık V,82 (aylık %2,13) oldu; İstanbul Ticaret Odası’na (İTO) göre ise İstanbul’da yıllık enflasyon 8,28 (aylık %1,19) olarak ölçüldü. Bu üç farklı yüzde, tek bir ekonominin üç farklı portresini çiziyor — her biri haklı argümanlar ve kendi sınırlılıklarıyla birlikte.
Rakamların çıplak yüzü: birbirinden uzak üç ölçüm
TÜİK’in Kasım 2025 TÜFE verisi, aralık bazlı karşılaştırmalar ve on iki aylık ortalamalar dâhil olmak üzere resmi istatistik geleneğine uygun teknik bir çerçeve içinde yayımlandı. TÜİK’in sunduğu 1,07 yıllık oran, ülke genelini temsil eden ağırlıklandırılmış bir sepetten elde ediliyor ve kamu politikalarında referans alınıyor. ENAG ise kendi bağımsız sepeti ve günlük fiyat toplama metodolojisiyle E-TÜFE hesaplıyor; Kasım verisinde ENAG yıllık yüzde 56’lara ulaşan çok daha yüksek bir enflasyon seyrini işaret etti. İTO’nun verisi ise coğrafi olarak İstanbul’a odaklı; büyük şehirdeki perakende ve hizmet fiyat hareketlerini ölçerek hem ulusal hem de bağımsız hesaplamalara kıyasla farklı bir orta nokta sunuyor.
Neden bu kadar farklı? Metodoloji, sepet ve veri toplama
Rakamlar arasındaki farkın kökeni büyük ölçüde metodolojide yatıyor. TÜİK, kapsamlı bir hane halkı harcama anketinden türetilen ağırlıklar ve belirlenmiş temel sepet kullanırken; ENAG daha geniş veya farklı bir ürün seçkisi, alternatif ağırlıklandırma ve özellikle enerji/gıda fiyatlarını daha hızlı yansıtan günlük veri toplama pratiği uygulayabiliyor. ENAG’ın bağımsız yapısı, “saha” fiyat hareketlerini resmi metodolojinin gecikmeli ya da farklı ağırlıklandırılmış yansımasına göre daha çabuk yakalayabiliyor; bu da özellikle........

© Haber Ege