Canım kadın,

Bazı sabahlar vardır…
Uyanırsın ama uyanamazsın.
Bedenin hareket eder ama ruhun yerinden kalkmak istemez.
Hayat devam eder ama senin içindeki ışık biraz sönmüş gibi durur.

İşte tam o an, çoğu kişi “çöküş” zanneder…
Oysa bu bir çöküş değil;
ruhun sana çaldığı bir alarmdır.

Depresyon, bazen “Artık böyle devam edemezsin.” diyen iç sesin olur.
Çünkü ruhun uzun zamandır görmezden geldiğin bir şeyleri sana hatırlatmaya çalışıyordur:

Belki kendini tükettin…
Belki herkes için koştun ama kendine bir kere bile yetişemedin…
Belki yıllardır taşıdığın bir yük artık senin hacminin dışına taştı…
Belki birinin sevgisine tutunurken kendi ellerini bıraktın…
Belki güldün, sustun, güçlü gözüktün;
ama içindeki kadın sessizce ağlamaya devam etti…

Ve depresyon........

© Haber Ege