Henüz toprakları taze, analarının acıları gibi.

Kolay değil 12 can düştü toprağa.

12 Aziz Ruh intikal etti ebediyete.

12 ananın yüreği yandı, 12 babanın boynu büküldü.

Belki bir o kadar da çocuk yetim kaldı.

Dedim ya; kolay değil 12 can düştü toprağa.

12 Ocak söndü, 12 şehir yas tuttu, milyonlarca insan gözyaşları arasında yürekleri yanarak terörü lanetledi.

Geriye ne kaldı…

Teröristler ve terörden beslenenler…

Terörün kökünü kazımakla yetkili olanlar anında durumdan vaziyet çıkarıp ortak bir metnin altına imza atarak terörü kınadılar.

Her şehrin siyasileri şehit cenazesine katılarak o aziz naaşları omuzlarına almak için yarıştılar.

Aileyi teselli etmek için ananın omuzuna dokunup, yürümekte zorluk çeken babaya omuz verdiler.

Ardından yaldızlı cümleler ve en ağırından seçilen kelimelerle teröre lanet açıklamaları yaptılar.

Burada bile bir araya gelmeyi başaramadı ne yazık ki bu milletin bağrından çıkıp meclise kapak atan siyasetçiler.

Kimi ortak metne attığı imzayla sanki teröristlere bir kurşun sıkmış gibi bir halet-i ruhiyeye girdi, kimi ortak metne imza atmamalarını meşrulaştırmak için Nurhan Damcıoğlu’na taş çıkartan açıklamalarla işi kotarmaya çalıştı.

Ama hiç kimsenin aklına ne yazık ki TBMM’de tek bir gündemle toplanıp terörün kökünü nasıl kazıyacakları veya teröre destek veren TBMM sakinlerini Meclisten nasıl atacakları gelmedi.

DEP Milletvekilleri mi mecliste bu hainleri temsil ediyor veya o hainleri temsil edenlere CHP’liler mi destek veriyor…

Erk sahipleri bunlar için neden gereğini yapmıyor anlamakta zorluk çekiyoruz.

28 Şubat sürecini hatırlayalım…

Refah Partisi neden kapatıldı?

Ülkenin Milli Güvenliğini ve Laik Cumhuriyeti tehdit eden sözde irticaya destek verdiği ileri sürülerek kapatılmadı mı? Kapatıldı.

Merhum Erbakan gibi ülkesini ve topraklarını canı pahasına seven ve savunan bir liderin partisi 3. Kez kapatılıp merhum siyasetten men edilmedi mi? Edildi.

Türk siyasi geçmişinde böylesine bariz örnekler varken ve de bir parti asılsız iddia ve ithamlarla kapatılırken devletin bütünlüğüne milletin huzur ve sükunetine kasteden bir terör örgütünü temsil ettiğini ve terör örgütünü temsil edenlere destek olduğunu iddia ettikleri partileri kapatmak veya TBMM’den atmak için daha kaç can toprağa vermek gerek?

Kaç ocağın sönmesi, kaç ananın yüreğinin yanması, kaç babanın boynu bükük kalması gerek?

Bir babanın evladının şehadet haberini aldıktan sonra girdiği şokla kendi sosyal paylaşım platformunda yaptığı paylaşımda; “Oğlum şehit oldu, ne mutlu bana” cümlesini yorumlarken o acılı babanın yüreğinin nasıl yandığını hangileri düşünüp, hangileri kendilerini o acılı babanın yerine koyabildi?

Keşke her şey ortak kınama metnine imza atmak kadar kolay olsa.

Uzun lafın kısası; terörü kınıyor ve lanetliyoruz.

Teröristleri TBMM’de temsil edenleri de, onların destekçilerini de onlara göz yumup terör örgütünün meclisteki temsilcilerini ve bu temsilcilere destek verenleri TBMM çatısı altında tutanları da kınıyorum.

Yaşanan gelişmeler gösteriyor ki birileri teröristlerden birileri de teröristleri destekleyenler üzerinden besleniyor.

Kim veya hangi siyasi parti olursa olsun terörden beslenen herkesi Allah’a havale ediyorum.

QOSHE - TERÖRDEN BESLENMEK - M. Nafiz Koca
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

TERÖRDEN BESLENMEK

8 26
25.12.2023

Henüz toprakları taze, analarının acıları gibi.

Kolay değil 12 can düştü toprağa.

12 Aziz Ruh intikal etti ebediyete.

12 ananın yüreği yandı, 12 babanın boynu büküldü.

Belki bir o kadar da çocuk yetim kaldı.

Dedim ya; kolay değil 12 can düştü toprağa.

12 Ocak söndü, 12 şehir yas tuttu, milyonlarca insan gözyaşları arasında yürekleri yanarak terörü lanetledi.

Geriye ne kaldı…

Teröristler ve terörden beslenenler…

Terörün kökünü kazımakla yetkili olanlar anında durumdan vaziyet çıkarıp ortak bir metnin altına imza atarak terörü kınadılar.

Her şehrin siyasileri şehit cenazesine katılarak o aziz naaşları omuzlarına almak için yarıştılar.

Aileyi teselli etmek için ananın omuzuna dokunup, yürümekte zorluk çeken babaya omuz verdiler.

Ardından yaldızlı cümleler ve en ağırından seçilen kelimelerle teröre lanet açıklamaları yaptılar.

Burada bile bir araya gelmeyi başaramadı ne yazık ki bu milletin bağrından çıkıp meclise kapak atan siyasetçiler.

Kimi ortak metne attığı imzayla sanki teröristlere bir kurşun sıkmış gibi........

© Günışığı Gazetesi


Get it on Google Play