Αν όλα ήταν καλά όταν φορτώναμε νίκες και βαθμούς στους ομίλους και τη βαθμολογία της UEFA, τότε δεν μπορεί να είναι (πάλι) καλά με τρείς ήττες και μια εντός έδρας ισοπαλία σε μια ευρωπαϊκή βραδιά. Την αγωνιστική μάλιστα όπου τα θετικά αποτελέσματα θα ήταν για τις ομάδες μας χρυσάφι, αφού θα έδιναν σημαντικές ελπίδες πρόκρισης. Αυτή είναι η πρώτη διευκρίνιση καθώς οι πρώτες αντιδράσεις στο φινάλε της Πέμπτης ήταν περίπου: «Εντάξει δεν πάθαμε και τίποτα». Όχι τόσο στα όσα είπαν οι προπονητές των ομάδων μας (αν και κάποιοι από αυτούς είδαν μια πιο γενική εικόνα) όσο στον περίγυρο.

Ασφαλώς και μια ήττα δεν είναι ποτέ καταστροφή και η πιθανή μεταπήδηση όλων των εκπροσώπων μας στο Conference παραμένει ορθάνοιχτη και δεν είναι κακή εξέλιξη. Με βάση μάλιστα τη μετριότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι και αυτή που μπορεί να μας ταιριάζει περισσότερο. Μετά το αρχικό αισιόδοξο ξεκίνημα η πορεία βαίνει φθίνουσα στην Ευρώπη και αυτή τη σεζόν, δείχνοντας ότι η εποχή με τα… μεταξωτά βρακιά έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Αλλά αφού υπάρχει ένα ακόμα ευρωπαϊκό αποκούμπι, για να βλέπουμε μπαλίτσα με μεγαλύτερο ενδιαφέρον και τη νέα χρονιά, καλοδεχούμενο!