Son Güncellenme Tarihi: Mart 10, 2024 / 07:00

Yazıya bir hak teslimi ile başlayalım. Abdullah Avcı’yı bu satırlarda çok eleştirdiğim oldu. Yeri geldi istifa etmesi gerektiğini savundum, yeri geldi takım kurgusu ve dizilişini hatalı buldum. Ancak dün akşam seyrettiğim Trabzonspor, şampiyon olduğu dönemde seyrettiğim Trabzonspor gibiydi. Bordo Mavili taraftarların görmek istediği, özlediği takım, tam olarak takım. Futbolda her türlü sonucun ve talihsizliğin olduğunu bilirim. Bir takım top oynar ama sonuç alamaz. Çevresi 68 santim ila 70 santim arasında değişen ve ağırlığı 410 gram ile 450 gram arasında olan meşin yuvarlak, yüksekliği 2 metre 44 santimetre, genişliği 7 metre 32 santimetre olan, üç direğin arasından geçmez bir türlü. Ama takım mücadeleyi asla bırakmaz, pes etmez. Yenilse de “helal olsun” dedirttirir taraftarlarına, futbol severlere.

Dün akşam Trabzonsporlu futbolcular mücadeleyi asla bırakmadı, maçı istedi, alan daralttı, pres yaptı. Maçın hemen başında geriye düşmelerine rağmen maçı bırakmadı Bordo Mavili oyuncular. Eminim ki; dün akşam maçı izleyen Trabzonspor camiası, Trabzonspor’dan razıdır. Farklı galibiyetin mimarı sahadaki oyuncular kadar Abdullah Avcı’dır da…

Kalede Uğurcan’ın, forvette Onuachu’nun olmayışı ve geçen hafta deplasmanda alınan mağlubiyet sonrası Trabzonspor’un tekrardan “fetret” devrine girmeyeceğinden emin değildim açıkçası. Hele ki, maçın on birini görünce bu düşüncem iyice alevlendi; ön libero Batista Mendy’i stoperde görünce… Mendy, her ne kadar zaman zaman –eski takımında da- stoper oynasa da asıl yeri oyun kuruculuk. Oyuncu da zaten “bırakın gideyim” tarzında oynuyor. Abdullah........

© Gazete Pencere