Son Güncellenme Tarihi: Şubat 13, 2024 / 07:00

Daha önce de yazdım; pazartesi günü oynanan maçlara hiç alışamadım, sevemedim. 1980’lerin çocuğuyum ben. Benim için futbol, hafta sonu demek. Pazartesi gününü oldum olası sevemedim ki pazartesi günü oynanan futbolu seveyim… Endüstri haline gelen futbolun hegemonyasına (ekonomik baskı, egemenlik) katlanıyoruz mecburen… İşimiz bu olunca, pazartesi oynanan maçların dün akşam olduğu gibi, tempolu olmasını bekliyorum. Tempolu olunca, pazartesi futbolu biraz daha çekilir hale geliyor.

Son beş maçından, sadece bir (rakamla da 1) puan çıkartan Trabzonspor ile istikrarsız sonuçlar alan Hatayspor arasında oynanan maç tempoluydu çok şükür… Bakmayın skorun 2-0 olduğuna. Hatayspor kalecisi Erce kalesinde devleşmese ve Trabzonsporlu futbolcular biraz daha becerikli olsa daha farklı skorla bitebilecek bir maçtı, dün akşam oynanan maç. Trabzonspor çok mu iyiydi? Hayır, Hatay çok kötüydü… Bu maçta Trabzonspor, sadece biraz kıpırdadı o kadar… Hatay o kadar kötü futbol oynadı ki, ilk ve tek isabetli şutunu maçın son dakikalarında gönderebildi, Uğurcan’ın koruduğu Trabzonspor kalesine. Evet, maç, Trabzonspor lehine daha açık farkla bitebilirdi. Ancak bu maç kimseyi, özellikle de Abdullah Avcı’yı kandırmasın. Yineliyorum; Trabzonspor kendisinden daha kötü olan Hatay karşısında, birazcık kıpırdayarak, sadece üç puan aldı. Büyük takım olabilmek, kötü oynarken de galip gelebilmeyi gerektiriyor. Büyük takım olabilmek, bireysel oyundan takım oyununa geçmeyi gerektiriyor. Bordo Mavili takım, dün akşam büyük takımın vermesi gereken tepkiyi verdi. Alınan üç puanın yanında, bu tepki de kıymetliydi. Önceki haftalarda anlatmaya çalıştık, kalemimiz döndüğünce… Lig üçüncülüğü, Avrupa........

© Gazete Pencere