Son Güncellenme Tarihi: Şubat 5, 2024 / 07:00

Süleyman Demirel adını bugün yirmili yaşlarda olanlar (ve biraz da ülke geçmişine merak duyanlar) mutlaka bileceklerdir. Ülkenin, 1993-2000 yılları arasında görev yapan dokuzuncu Cumhurbaşkanı. “Baba” siyasal hayatını, en üst noktada tamamlasa da o noktaya çok kolay gelmedi. 1965-1993 yılları arasında, yedi farklı hükümette, toplam 10 yıl 5 ay başbakanlık yaptı. Başbakanlığı; gerek muhtıra, (uyarı yazısı, mektubu) gerek darbe ile (12 Eylül 1980) gerekse de seçimle son buldu. Ancak “Baba”nın, seçmenin gözünde hep bir karşılığı vardı. Seçim meydanlarına çıktığında meydanlar, “Ispartalı Çoban Sülü” yü hep bağrına bastı. Seçmeni, Süleyman Demirel’i, her zaman için bir umut olarak gördü.

Hasbelkader, Sosyoloji mezunu olan ve hâlihazırda “Sosyolog” ünvanını da taşıyan bir gazeteciyim. Toplumların yaşadıklarının, birbirleri ile bağlantılı olduğunu düşünürüm hep… Bu anlamda, siyaset ile futbolun ilişkisi de yadsınamaz. Bu yüzdendir; yazının girişini siyasal hayatımızın önemli bir ismi ile yapmam…

Dün akşam-ve en nihayetinde-Trabzonspor üçüncülüğü kaybetti. Son üç maçını kazanamayan iki ekibin, kahır dolu, doksan dakikasının sonunda kaybeden, Abdullah Avcı oldu. Hem Trabzonspor hem de Beşiktaş, üst üste kazanamadığı için sıralama değiş(e)miyordu… Bordo Mavili takımın değerli hocası Abdullah Avcı da futbol kamuoyuna verdiği her mesajında, özetle; “yenildik ama hâlâ üçüncüyüz.” diyebiliyordu… Yani kendi başarısızlığını örtüyordu. “Süper “olan ligimiz, o kadar kalitesiz ki; ligin zirvesinde sadece iki takım puan puana yarışıyor. Bugün itibarıyla, bu iki takım üçüncüye – yani Beşiktaş’a 24 (yirmi dört) puan fark atmış durumda. Lig sonuncusu İstanbulspor’u çıkın, üçüncü ile on dokuzuncu arasındaki puan farkı 17… Yani; on dokuzuncu Konyaspor’un bile üçüncü olma ihtimali, matematik olarak, var… Bu kadar “Süper” bir ligimiz var yani… Kafadaki iki takım farkı bu kadar açmışken, üçüncülük, Avrupa Kupalarına........

© Gazete Pencere