Bizim Karadeniz insanı harikadır, özellikle de zor zamanlarda içinden çıkılmaz durumlara uygun slogan üretmekte. Bir işe soyunduğunda hemen vazgeçen, mızmız, iç bayıltıcı insanlara yapıştırılmış bir tokat gibi kullanımları vardır. Malumunuz, bazı insanlar sızlanarak bir şeyleri nasıl yapamadıklarını ballandıra ballandıra anlatmaya bayılırlar. Karadeniz insanının mantığı böyle bir şeye yatkın değildir. O çalışıp çabalayınca tüm zorlukların üstesinden gelineceğine inanır. Cennet yurdumuzun diğer köşelerinde pek anlaşılmasa da Karadeniz mantığı birçok güzel işin altına atılan imzadır.

Nereden mi biliyorum? Ben de bir Karadenizliyim de ondan. Çocukken sık sık duyduğum, Karadeniz insanının iş bitiriciliğini ve tez canlılığını yansıtan öyle ifadeler var ki bir gün hepsi kulaklarımızdan silinip gidecek diye korkuyorum. Unutulması bizden çok şey eksiltir; çünkü zorluklar karşısında yılmazlığımızın sloganlarıdır. Çocukken duyduğum ve gittiğim her yerde özlemini çektiğim iki örneği zikretmek istiyorum.

Birincisi “Kendi başına mı?” ifadesi. Odada bir eşyanın yerini değiştirmek istiyorsunuz, bir koltuk. Eviriyorsunuz, olmuyor; çeviriyorsunuz, olmuyor. Bir türlü yerinden kıpırdatamıyor ve sızlanmaya başlıyorsunuz. Bilekli biri duruma el koyuyor ve “Kendi başına mı?” diye koltuğu tuttuğu gibi rahatlıkla evirip çeviriyor. Size de nasıl yaptığını........

© Gazete Gerçek