Bundan on yıl kadar önce dünyanın var olan tüm sorunlarına (şayet istenirse) çok kısa bir süre içinde çözüm bulunabileceğini yazmıştım. Yine aynı fikirdeyim. Hatta tüm savaşlar, açlık, doğal felaketler, ekonomik çöküşler en fazla birkaç yıl içinde sistematik bir biçimde bertaraf edilebilir, diye düşünüyorum. Sanıldığı kadar köklü değişiklikler yapılıp taklalar atılmasına gerek yok. Tek bir adım: Bu sorunlardan kazanç elde edenleri ekarte etmek yeterli. Bakın bakalım o zaman bu korkunç felaketlerden etkilenen kitleler nasıl bir araya gelip dertlerine derman buluyorlar. Acı çekenlerin çığlıklarını para şıkırtısı olarak gören uyanık azınlık aynı yaraya sahip insanların bir araya gelmesini de engelliyor.
Bizim hayatımızın dışında; ama bizim hayatımıza tamamen hâkim birilerinin var olduğunu ilk kez lisede okurken kavramıştım, gözbebeğim olan coğrafya dersinde. Sevgili öğretmenimiz bize sürekli haritalar çizdirirdi ezbere. Hangi ülke hangi kıtada, hangi ülkenin başkenti neresi bilelim isterdi ve sorardı da sınavlarda. Bir gün öğretmenimiz “Bazı ülkelerin sınırları sanki cetvelle çizilmişçesine çok muntazam, sizce neden?” diye sormuştu. Daha sonra da o ülkelerin (özellikle Afrika ülkelerinin) sömürgeci ülkeler tarafından nasıl pasta böler gibi paylaşıldığını anlatmıştı. Günlerce düşündüm bunu, anladım ki bu dünyada birileri birilerini hükmü altına almak için her şeyi yapıyor.
Dünyayı ellerindeki cetvellerle masa başında bu şekilde bölebilen zihniyetin devamı olanlardan, savaşlarda çocukların ölmesini umursaması beklenebilir........

© Gazete Gerçek