Dostluk; dert ortağı, kader ortağı, yarenlik, hemdert olmak demektir. Bu dünyada hakiki bir dosta sahipsen kendini çok talihli hissedebilirsin. Yaşam denen olgunun insan üzerinde birçok baskısı vardır. Darıdünyada hayat meşgalesi ekseriyetle insanı kendi kabuğuna çekilmeyi bir nevi zorunlu kılıyor. Bu hengâme içerisinde dost, arkadaş ve yarenlerimize yeterince vakit ayıramıyoruz.

İnsan, sosyal bir varlıktır; yalnız yaşayamaz. Yalnızlık insana en büyük cezadır. Dostlarımız bu dünyadaki yalnızlığımızın vazgeçilmez kader paydaşlarıdır. Acılarımızı, kederlerimizi ilk önce dostlarımızla paylaşmak dertlerimize derman olur, acılarımızı dindirir. Dostumuzdan gelen bir teselli, bir yakınlık, bir diğerkâmlık bizi acı denizinden kurtarmaya yardımcı olur. Dostun teselli kelamları, çölün ortasında susuzluktan kırılmışken görülen bir vaha gibi kalbimizi ferahlatır, huzura kavuşturur.

Günümüz dünyasında dostluklar kurmak ve bunları idame ettirmek o kadar kolay değildir. Zira bireysel yaşamın, bencilliğin şahikasını yaşamaktayız. İnsanlar kendilerini düşünmekten dosta ne vakit ayırabiliyorlar ne de dostun halinden anlama çabası ve gayreti mevcut insanlarda. İnsan ve insanlık bir tüketim toplumu haline gelmiş. Modern dünyanın insanda oluşturduğu hoyratlık ve bedbinlik dostlukları eğreti hale getiriyor. Bu minvalde oluşan bir yaşam mantalitesinin tabii sonucu olarak da dostluklarımız hakiki manada dostluk........

© Fırat Gazetesi