“Hayal gücü bilgiden daha önemlidir. Çünkü bilgi sınırlıyken, hayal gücü tüm dünyayı kapsar.”

Albert Einstein

Bazen yürürken yolumu kaybediyorum. Bilmediğim sokaklarda dolaşırken ezberlediğim her şeyi unutmak istiyorum. Yeni bir dünyanın kapıları bana aralanıyor ve kendimi bir hayalin içinde buluyorum. Yol boyu sıralanmış rengarenk cumbalı evlere bakarken içimi bir heyecan dalgası sarıyor. Bir evin cumbasından sarkan teyzeye gülümseyip merhaba diyorum. Evlerin bahçelerinden dışarı taşan begonviller ve ortancalar tüm sokağı farklı bir renge boyuyor. Sonra başımı kaldırıyorum ve yemyeşil çam ağaçlarıyla kaplı ormanların olduğu tepeleri görüyorum. Yeşilin her tonuna gözüm de gönlüm de doyuyor. Bol oksijeni de ciğerlerime çekmeyi ihmal etmiyorum. Yanımdan geçen, tablasında çeşitli meyveleri olan amcaya da hayırlı işler deyip gülümsüyorum. Sokağın köşesine geldiğimde köşe başında yan yana sıralanmış göz alıcı sebze ve meyveleriyle manavı, camının önüne özenle dizilmiş simit ve ekmekleri ile fırını ve rengarenk toplar kapısına asılmış olan bakkalı görüyorum. Köşeyi döndüğümde ise küçük sevimli bir pastane ile karşılaşıyorum. Sokağın sonu ise kasabadaki tüm sokaklar gibi denize çıkıyor. Bu engin maviliği içime hapsetmek isterken çarşaf gibi uzanan denize dikkat kesiliyorum. Koyu maviliğinde bir an kaybolmak istiyorum. Denizden yüzüme esen serinlikte bana özlemini çektiğim tüm şehirlerin kokusunun geldiğini hissediyorum. Bir nebzede olsa özlemimi dindiriyorum. Denizin içimi titreten rüzgârına aldırmadan sahil boyu yürüyorum. Kulaklığımı takıp bir müzik açıyorum ve uzayıp giden kumsalda dans etmeye........

© Fırat Gazetesi