Türkiye tarihi açısından kapkara günlerdi 6 Şubat depremi sonrasında yaşananlar.
Birinci yıl nedeniyle, Türk Veteriner Hekimleri Birliği Merkez Konseyi’nin bölgedeki meslektaşlarıyla dayanışma amacıyla gerçekleştirdiği gezisine devam ediyoruz.
6 Şubat 04.17’de Antakya’da Asi nehri kenarında Yunus Emre Parkı’nın bulunduğu alandaydık.
Gece karanlık ve yoğun sis vardı.
Binlerce insan oradan oraya koşturuyor, Asi nehrinin kenarına gidecek yol arıyordu.
Polisler barikat kurmuşlar, hiçbir yerden geçit vermiyorlardı.
Bir yerden öbürü yere koşturanlar en sonunda barikatlara dayanarak yolu açtılar.
Bize de yolu Hatay eski Oda Başkanı Yahya Hamurcu ile Cengiz Eraslan açtı.
****
Kötü sınav veren sadece kamu yöneticileri değildi. Anmayı düzenlemek için kurulan 6 Şubat Platformu da sınıfta kaldı.
Ne bir ses düzeni vardı ne de bir görevlendirme…
Bizim bulunduğumuz bölgede Türkiye İşçi Partisi Lideri Erkan Baş önde görünüyordu ama doğru düzgün bir saygı duruşu bile olmadı.
Mumlar yakılmış, bir tür tütsü olan Bahur kokusu etrafa yayılmıştı.
Her bir köşede yıkılan evlerde ölenlere sessizce ağıt yakılıyordu.
****
Hiç kimse kusura bakmasın Hatay’daki bir kısım kişiler iyi sınav vermedi.
On binlerce cana mal olan ihmalin ana adresi hükümet yetkilisi Sağlık Bakanı ile CHP Genel Başkanı Özgür Özel’i aynı tonda protesto ettiler.
Yazıklar olsun!
Neymiş Lütfü Savaş’ı aday yapmış CHP… Yanlış doğru o ayrı ama orası CHP’nin aday göstermesiyle hesaplaşılacak yer miydi?
Hani sessiz protesto olacaktı?
****
Samandağ’dayız. https://t.co/OmCVajprL7
— Ekrem İmamoğlu (@ekrem_imamoglu)
February 6, 2024 Neyse ki Ekrem İmamoğlu’nun Kırıkhan’daki buluşmasına binlerce Hataylı katılarak, bir avuç densizin hatasını telafi etti.
****
Orada hoşuma gitmeyen bir başka slogan da ‘Helalleşmeyeceğiz’ bağırtılarıydı.
Türk insanının geleneklerinde çok güzel bir affetme mekanizmasıdır helalleşme…
Elbette imar afları yapanlardan, çürük binasına kat atanlardan ‘Hesap soracağız’ denseydi sorun yoktu.
Helalleşmek neden kötü olsun?
*****
6 Şubat gündüz Hatay’dan çıktık, depremin vurduğu diğer kentlere doğru yol aldık.
Osmaniye’den sonra Nurdağı’na geçtik. Ki, depremin en çok zarar verdiği yerleşim yerlerinden biriydi. Nurdağı’ndaki toplantının ardından Kahramanmaraş’ta Veteriner Hekim Odası yöneticileriyle (Başkan Ferhat Gülpak) buluştuk.
****
TVHB Merkez Konseyi yöneticileri Prof. Dr. Murat Arslan, Veteriner Hekim Taner Canbulut, Prof. Dr. Murat Fındık, Veteriner Hekim Melike Baysal oda yöneticileriyle toplantılar yaparken, ben yer sarsıntısının dümdüz ettiği binaların enkazlarında dolaştım.
Yıkılmış binaların önünde durdum.
Taşların altında can veren yaşamları düşündüm.
Bir gece önce gelecek hayalleri kuran insanların bir kısmı yataklarında öldüler, gelecek hayalleri beton blokların altında yok oldu.
***
Hatay hariç diğer şehirlerde yaşam bütün canlılığıyla devam ediyor. Klasik sözdür elbette ölen öldüğüyle kalıyor, çok yakınları acı çekiyor ama galiba acının en kabul edilebilir olanı başkalarının acısını paylaşmaya çalışmaktır.
Ölenle ölmeyenler yaşamaya devam ediyorlar çünkü…
ERDOĞAN’IN SÖZLERİNİ DOĞRULAYAN KENT HATAY
Hatay’a ilişkin gözlemim şudur ki, Tayyip Erdoğan’ın sözleriyle eylemleri örtüşüyor.
Resmi rakamlara göre Hatay’da 25 bine yakın insan can verdi. Yerlebir olan veya orta hasarlı bina sayısı 100 bine yakın… Havra hariç bütün ibadethaneler yıkılmış durumda. 200 binden fazla insan konteyner kentlerde yaşıyor. Bazılarında tuvalet yok, ortak tuvalet kullanılıyor.
Her üç yerleşim yerinde depremin yaraları Hatay’la karşılaştırıldığında sarılmış gibiydi. Elbette yıkık binaların molozları, bazı yerlerde depremden sonra terk edilmiş, tek başına duran binalar vardı ama Hatay’da bu üç ile göre değişen şeyler çok azdı.
Hatay’da caddeler ışıksız, çamurlu, bakımsız, asfaltlar erimiş, kaldırımlarla yollar birbirine karışmıştı.
Bu kentte insanların yüzünden yorgunluk okunuyordu. Yaşam sevinci Hatay’a ulaşmadı henüz diyebilirim.
Tarih tanığım olsun ki, gördüğüm ve de anlatmaya çalıştığım manzara, Erdoğan’ın ayırımcılık içeren sözlerini doğruladı.
****
Bu yazının dipnotu: Kahramanmaraş’ın yerleşimine bakınca Hatay’la belirgin bir fark ortaya çıkıyor; Maraş dağ yamacına dayadığı için Hatay’dan daha az hasar gördü. Demek ki evleri ovada değil dağ yamaçlarına yapmak lazım.
Yazının ek dipnotu: Bugün Adıyaman’dayım. Adıyaman’dan sonra Malatya’ya geçeceğim. Her iki kent ile ilgili izlenimlerimi ve gözlemlerimi yarın aktarayım.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
visit website
