Kürt meselesi yazmanın/konuşmanın riski sadece hızla değişen politikalar nedeniyle “başınıza bir iş gelmesi” değil. Kürt meselesinin yıllarca içinde Kürtler olmadan “biz” Türkler arasında konuşulması, Kürtlerin dinlememesi ve hatta çoğu kez Kürtlerin yerine konuşulması geleneği nedeniyle, Kürtlerin haklı olarak “bizim hakkımızda da biz konuşalım” serzenişine uğrama ihtimali nedeniyle de kolay değil. O nedenle baştan, Kürtler adına konuşmak benim haddim değil, diyerek bir destur vermiş olayım.

Farkındaysanız, Kürtlerin ne dediği, ne istediği bu meseleye dair konuşanların pek de umurunda değil. Çünkü Kürtleri dinlemiyorlar. Hayır, “Kürt yok, Kürtçe yalan” zırvalamalarından bahsetmiyorum. “Kürtlerin derdi ülkeyi bölmek, yeni bir devlet kurmak, şiddet ve savaş istiyorlar” safsatalarından bahsediyorum. Elbette zırva ve safsatanın herhangi bir dinleme ve anlama geliştirmesi pek mümkün değil ancak zırva ve safsata dışında kalan kesim için Kürtlerin ne istediğini tane tane yazmak gerekiyor.

Kürtler eşittir PKK diye bir şey yok ancak PKK ile Kürtlerin alakasının olmadığını söylemek de gerçekçi değil. Ve bugün, Kürt meselesinin en çetin yönü şiddet, “terörsüz Türkiye” süreciyle yani PKK’nın kendini lağvetmesiyle son bulmaya çok yakın.

Kürt siyasi hareketinden tutun da İmralı’ya kadar Kürtler adına konuşma yetkisi olanların........

© Elips Haber