Aslında asgari ücret konusu Türkiye’nin gündeminde bu kadar yer işgal etmese. Asgari ücret bu ölçüde haber ve yazı konusu bile olmasa. O duruma gelinirse bu demektir ki artık asgari ücret çalışanlar için üstünde durulmayı gerektiren bir ücret değil. Ücretler öyle bir boyuta ulaşmış ki asgari ücret yalnızca bir başlangıç ve deneme ücreti niteliğinde kalmış ve çok az sayıda çalışanı çok sınırlı bir dönem için etkiliyor. Dolayısıyla üstünde öyle uzun uzadıya durmaya da gerek yok.

“Neredeee” dediğinizi duyar gibiyim. Evet, neredeee?

Türkiye’de çalışanların neredeyse üçte ikisinin (yüzde 62,5) asgari ücretin biraz altında ve asgari ücretin yüzde 20’sine kadar fazla ücret alabildiği gerçeği karşısında bu tartışma bitmez. Her yıl asgari ücret konusu uzun uzadıya konuşulur, tartışılır; yazılır, çizilir.

Bu köşede dün asgari ücretin 1990’larda nasıl belirlendiğine ilişkin bir anekdot paylaştım. Asgari ücret o yıllarda iyi kötü bir hesaplamaya dayanıyordu, yüzde yüz doğru sonuç vermiyordu bu hesaplama ama yine de ortada bir ölçüde de olsa bilimsel bir yaklaşım vardı.

Ya şimdi ne oluyor; hükümet ve işveren, özünde de hükümet ne isterse o oluyor. Asgari ücrete çok zam yapılırsa enflasyon hedefi şaşıyor deniliyor, bu ileri sürülüyor, bu yüzden de asgari ücretin düşük tutulması gerektiği görüşü savunuluyor.

Bu köşede dün DİSK-AR’ın asgari ücretle ilgili çok kapsamlı bir araştırma yayımladığından söz etmiş ve bu araştırmadan yararlanacağımızı vurgulamıştım. Peki acaba DİSK-AR asgari ücret artışının enflasyona yol açtığı iddiası için ne diyor?

Asgari ücret konusunda en yaygın iddialardan biri asgari ücret artışının enflasyona yol açacağı şeklindedir. “Ücret-fiyat sarmalı” iddiası günümüzde de sık sık tekrarlanıyor. Oysa ücret-fiyat sarmalından söz etmek mümkün değildir. Tersine “fiyat-ücret sarmalı” söz konusudur. Çünkü işçilerin enflasyon karşısında ücretlerini........

© Ekonomim